Antoni Józef Walenty Topolski
 Ogończyk | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1793 |
| Data i miejsce śmierci |
6 października 1883 |
| Ojciec |
Walenty Topolski (1754-1834) |
| Matka |
Teresa Eleonora Rozalia Winner (1762-1824) |
Antoni Józef Walenty Topolski również von Topolski herbu Ogończyk[1][2] (ur. 22 sierpnia 1793 w Poznaniu[3], zm. 6 października 1883 w Trzeku[4]) – prawnik, tajny radca Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, dziedzic Trzeka.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Najstarsze dziecko Walentego Topolskiego (ur. ok. 1754, zm. 8 marca 1834 w Trzeku), regiments-kwatermistrza z rangą kapitańską w 7. Regimencie Pieszym Potockiego oraz Teresy Eleonory Rozalii Winner (ur. ok. 1762, zm. 20 kwietnia 1824 w Trzeku), córki doktora medycyny oraz radcy dworu konsyliarza Jego Królewskiej Mości u Benedyktynek w Poznaniu.
Przed rokiem 1816 ukończył Uniwersytet w Lipsku[5], w grudniu tego samego roku wziął udział w spotkaniu Towarzystwa Naukowego Jabłonowskich w Lipsku odbierając nagrodę za traktat kulturalno-historyczny o wpływie Niemców na kulturę polską od czasu wprowadzenia religii chrześcijańskiej do pierwszego króla Polski z dynastii Jagiellonów Władysława II. W konkursie nagrodzone zostały dwie publikacje, ze względu na remis nagroda w postaci medalu wręczona została innemu uczestnikowi, natomiast nagroda pieniężna wynosząca 24 dukaty podzielono równo pomiędzy obu laureatów[6][7]. Pracę na publikacjom zakończone zostały w grudniu 1815 roku, sama praca miała stanowić rozpoczęcie kariery uniwersyteckiej, przerwanej jednak przez wybuch wojny z Francją[8]. Publikacja została wydane w formie książki w roku 1820 w Berlinie[9], zadedykowana księciu Adamowi Jerzemu Czartoryskiemu[7].
W okresie od 1821 do 1829 pełnił funkcje radcy Sądu Rejonowego w Pile[10][7][11][12], od dnia 30 kwietnia 1829 objął stanowisko radcy Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[13][14]. Od roku 1853 do 1877 wymieniany jako tajny radca sprawiedliwości Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[15][14][16][17].
Zmarł bezdzietnie w wieku 58 lat na zapalenie płuc, pochowany został w grobie rodzinnym w Czerlejnie[4].
Rzadki wypadek. Dnia 6 b. m. umarł we wsi swej dziedzicznej Trzeki tajny radzca sprawiedliwości ś.p. Topolski. Dwa lata przed śmiercią zrobił on testament, w którym na uniwersalnego swego sukcesora powołał starego swego urzędnika Kaźmirza Łabędzkiego. Ś.p. Topolski zawiadomił p. Łabędzkiego o mianowaniu go sukcesorem i nałożył na niego ustnie obowiązek, aby skoro sukcesyą obejmie, należącą do pozostałości wieś Trzeki odstąpił na własność rzecznikowi p. Żółtowskiemu w Poznaniu, siostrzeńcowi nieboszczyka, za cenę z góry wyznaczoną. O obowiązku tym sukcesorowi nałożonym nie wiedział nikt tylko mianowany sukcesor i syn jego, ksiądz Piotr Łabędzki z Tulec. Pau Kaźmirz Łabędzki objąwszy sukcesyą, wykonał wiernie wolą nieboszczyka i odstąpił wieś Trzeki p. Żółtowskiemu. — Jest to rzeczywiście dziś niezwykły wypadek zaufania ze strony pana i sumiennego wypełnienia obowiązku ze strony uczciwego prawego urzędnika.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Pomiędzy rokiem 1841[18], a 1842 odznaczony został Orderem Orła Czerwonego IV Klasy (niem. Roter Adler-Orden IV. Klasse)[19]
- W roku 1853 odznaczony został Orderem Orła Czerwonego III Klasy z Kokardą (niem. Roter Adler-Orden III. Klasse mit der Schleife)[20][21]
- Dnia 21 kwietnia 1864 roku odznaczony przez cesarza Wilhelma I Hohenzollerna Orderem Orła Czerwonego II Klasy z Liśćmi Dębu (niem. Roter Adler-Orden II. Klasse mit Eichenlaub)[22]
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Quid et quantum Germani ad cultum Poloniae inde ab iis temporibus, quibus Christianorum sacra introducta sunt, usque ad mortem primi e Stirpe Iagellonica regis Ulatislai, et quidem ad cultum agrorum, ingeniorum, morum et religionis in Polonia contulerint wydane w roku 1820 w Berlinie; dedykowane księciu Adamowi Jerzemu Czartoryskiemu; nagrodzone przez Towarzystwo Naukowe Jabłonowskich.
Wywód przodków[23][24][edytuj | edytuj kod]
| Eleonora Kiling | |||||||||||||||||||||||||||||
| Teresa Eleonora Rozalia Winner | |||||||||||||||||||||||||||||
| Stanisław Kostka Józef Łukasz Winner | |||||||||||||||||||||||||||||
| Antoni Józef Walenty Topolski | |||||||||||||||||||||||||||||
| Anna Tłukomska | |||||||||||||||||||||||||||||
| Katarzyna Anna Strachowska | |||||||||||||||||||||||||||||
| Jan Chryzostom Strachowski | |||||||||||||||||||||||||||||
| Walenty Topolski | |||||||||||||||||||||||||||||
| Marianna Anna Bujnowska | |||||||||||||||||||||||||||||
| Maciej Topolski | |||||||||||||||||||||||||||||
| Łukasz Topolski | |||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Leopold von (1799–1877) Ledebur, Adelslexicon der preussischen Monarchie. Bd.3, T-Z. Nachtrag A-Z, [1856?], s. 21 [dostęp 2023-01-27] (pol.).
- ↑ J. Siebmachers grosses und allgemeines Wappenbuch: in einer neuen, vollst. geordneten und reich vermehrten Auflage mit heraldischen und historisch-genealogischen Erläuterungen. Edelleute [Text], 1878, s. 414 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Teki Dworzaczka [online], 31842 (Poznań - Św. Maria Magdalena), www.teki.bkpan.poznan.pl [dostęp 2023-01-27].
- ↑ a b Teki Dworzaczka [online], 45766 (Czerlejno), www.teki.bkpan.poznan.pl [dostęp 2023-01-27].
- ↑ Leipziger Literaturzeitung: 1816,1, Breitkopf & Härtel, 1816, s. 42 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Wiener Allgemeine Literatur-Zeitung, Camesina, 1813, s. 65 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ a b c Göttingische gelehrte Anzeigen, Weidmannsche Buchhandlung, 1826, s. 214 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Kaiserliche Akademie der Wissenschaften in Wien, Almanach: für das Jahr ..., Hölder, 1855, s. 204 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Carinthia: Zeitschrift für Vaterlandskunde, Belehrung und Unterhaltung, Druck von F. v. Kleinmayr., 1833, s. 30 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat: für das Jahr .... 1821, Decker, 1821, s. 398 [dostęp 2023-02-02] (niem.).
- ↑ Gesellschaft für Ältere Deutsche Geschichtskunde (Germany), Archiv der Gesellschaft für ältere deutsche Geschichtskunde zur Beförderung einer Gesammtausgabe der Quellenschriften deutscher Geschichten des Mittelalters, Hahn, 1824, s. 749 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat: für das Jahr .... 1824, Decker, 1824, s. 363 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Prussia, Handbuch über den königlich preussischen Hof und Staat, 1846, s. 580 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ a b Jahrbuch der preussischen Gerichtsverfassung mit den Anciennetätslisten der Justizbeamten, 1861, s. 180, 267 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Königlich preußischer Staats-Kalender: für das Jahr .... 1852, Decker, 1852, s. 660 [dostęp 2023-02-02] (niem.).
- ↑ Preußen, Königlich preußischer Staats-Kalender: für das Jahr .... 1854, Decker, 1854, s. 613 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Prussia (Germany) General-Ordenskommission, Königlich preussische Ordensliste, 1877, s. 92 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Handbuch über den Königlich Preußischen Hof und Staat: für das Jahr .... 1841, Decker, 1841, s. 515 [dostęp 2023-02-02] (niem.).
- ↑ Aemilius Ludwig Richter, Kritische Jahrbücher für deutsche Rechtswissenschaft. Im Verein mit vielen Gelehrten herausgegeben von Aemilius Ludwig Richter ..., Błędnie wpisany jako von Tobolski, w spisie poprawiono na Topolski., Focke, 1842, s. 766 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Leipziger repertorium der deutschen und ausländischen literatur: Ier-cviier jahrgang, 1853, s. 254 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Königlich preußischer Staats-Kalender: für das Jahr .... 1854, Decker, 1854, s. 613 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Preußen, Königlich Preußischer Staats-Anzeiger: 1864, 4 - 6, Decker, 1864, s. 1029 [dostęp 2023-01-27] (niem.).
- ↑ Teki Dworzaczka [online], 31842 (Poznań - Św. Maria Magdalena), www.teki.bkpan.poznan.pl [dostęp 2023-01-27].
- ↑ Wojciech Józef (1904–1978) Skowroński, Materiały genealogiczne wielkopolskich rodzin nieszlacheckich XVI-XX w. (ułożone alfabetycznie według nazwisk) [online], s. 211 [dostęp 2023-01-27] (pol.).