Antoni Kacpura

Antoni Kacpura, ps. „Marek” (ur. 2 stycznia 1886 w Zieleńcu, zm. 16 października 1942 w Warszawie) – działacz socjalistyczny i komunistyczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Józefy z d. Konik. Z zawodu ślusarz. Od 1904 członek PPS, a po rozłamie w 1906 PPS – Lewicy. Działał w Klubie Robotniczym im. T. Rechniewskiego. W grudniu 1918 jako delegat brał udział w I Zjeździe (Założycielskim) KPRP/KPP. Później był kolporterem, agitatorem i organizatorem w KPP. Działał również w Klasowym Związku Włókniarzy. W 1920 został aresztowany za działalność komunistyczną i osadzony na 9 miesięcy na Pawiaku. W 1942 wstąpił do PPR i GL. Wczesną jesienią 1942 został aresztowany, a następnie powieszony przez Niemców w publicznej egzekucji, w której stracono 50 osób^[1]. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C6-2-1)^[2].

11 października 1946 został pośmiertnie odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy^[3].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Od 14 października 1960 do 9 listopada 2017 r. był patronem ulicy w Warszawie na terenie dzielnicy Rembertów^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Praca zbiorowa pod redakcją Grażyny Kieniewiczowej i AlinyP.G.K.A. Sokołowskiej, Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968, s. 77 .
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 53 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji na terenie m. st. Warszawy”.
↑ Uchwała nr 18 Rady Narodowej z dnia 14 października 1960 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy", Warszawa, dnia 18 listopada 1960 r., nr 17, poz. 105–107, s. 2; Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10138.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Polski Słownik Biograficzny t. XI, Wrocław-Warszawa-Kraków 1964–1965.

[warszawa-1] Praca zbiorowa pod redakcją Grażyny Kieniewiczowej i AlinyP.G.K.A. Sokołowskiej, Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968, s. 77 .

[2] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].

[3] M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 53 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji na terenie m. st. Warszawy”.

[4] Uchwała nr 18 Rady Narodowej z dnia 14 października 1960 r. w sprawie nadania nazw ulicom, "Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy", Warszawa, dnia 18 listopada 1960 r., nr 17, poz. 105–107, s. 2; Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9 listopada 2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, dnia 10 listopada 2017 r., poz. 10138.

[1]

[2]

[3]

[4]