Antoni Mazanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Mazanowski
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1858
Horostyta

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1916
Kraków

Zawód, zajęcie

historyk i krytyk literacki

Antoni Mazanowski (ur. 10 sierpnia 1858 w Horostycie, zm. 24 listopada 1916 w Krakowie) – polski historyk i krytyk literacki, pedagog. Brat Mikołaja Mazanowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo studiował filologię polską i klasyczną na Uniwersytecie we Lwowie, następnie w Bazylei i Monachium. Od 1891 przez większość życia pracował jako nauczyciel we Lwowie, Podgórzu i Krakowie. W 1912 prowadził również wykłady na Wyższych Kursach im. A. Baranieckiego.

Był popularyzatorem i autorem książek o charakterze komentarzy i podręczników w wydawnictwie Zuckerkandla w Złoczowie. Zajmował się szczególnie literaturą epoki romantyzmu i Młodej Polski, a także twórczością Kochanowskiego, Krasickiego, Mickiewicza, Słowackiego, Konopnickiej, Wyspiańskiego, Tetmajera, drukując m.in. ich popularne portrety literackie. Pisywał do „Przeglądu Powszechnego”, w którym opublikował przekrojowe charakterystyki Młoda Polska w powieści, liryce i dramacie. Współpracował z bratem Mikołajem przy tworzeniu Podręcznika do dziejów literatury polskiej (1909; wznowiony w 1947 pod tytułem: Obraz literatury polskiej). Był także autorem Wypisów polskich (1914) dla wyższych klas gimnazjalnych.

Jego synami byli Antoni Maria (ur. 1891), Stanisław (1893-1940), Jan Maria (1897-1966) i Adam Stefan (1895-1974)[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 431, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]