Antonino Buttafuoco
 Antonino Buttafuoco ok. 1972 | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 kwietnia 2005 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
| Stanowisko |
burmistrz Nissorii (1968–1989), poseł do Izby Deputowanych (1972–1976), poseł do Parlamentu Europejskiego (1979–1989) |
| Partia | |
Antonino Giuseppe Buttafuoco (ur. 20 kwietnia 1923 w Nissorii, zm. 2 kwietnia 2005 w Leonforte) – włoski polityk i samorządowiec, w latach 1968–1989 burmistrz Nissorii, parlamentarzysta krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego I i II kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Nissorii, lecz mieszkał w Leonforte. Był synem szewca i gospodyni domowej[1]. Ukończył studia z zakresu nauk politycznych i społecznych[2]. Pracował jako nauczyciel języków obcych i doradca ubezpieczeniowy, a także konsultant w administracji. Tuż po II wojnie światowej należał do krótko istniejącego ruchu politycznego Fronte dell'Uomo Qualunque, zasiadał w jego regionalnych władzach. Później został członkiem Włoskiego Ruchu Społecznego, należał do jego centralnego komitetu[3]. W latach 1951–1971 zasiadał w zgromadzeniu regionalnym Sycylii, będąc m.in. przewodniczącym frakcji ugrupowania[4]. W latach 1968–1989 sprawował funkcję burmistrza Nissorii. Od 1972 do 1976 pozostawał członkiem Izby Deputowanych VI kadencji[2].
W 1979 i 1984 uzyskiwał mandat posła Parlamentu Europejskiego. W pierwszej kadencji pozostawał niezrzeszony, zaś w drugiej przystąpił do Grupy Prawicy Europejskiej, gdzie był zastępcą skarbnika. Został wiceprzewodniczącym kolejno: Komisji ds. Transportu (1984–1987), Delegacji ds. stosunków z Japonią (1987–1989), Delegacji ds. stosunków z Australią i Nowa Zelandią (1989)[5].
Od 1951 żonaty z Antonietta Buscemi, miał syna Pierfilipo[1]. Jego bratankiem jest dziennikarz Pierangelo Buttafuoco.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Maurizio Di Fazio: Io sono nino o basta! il romanzo di una vita fra passione e politica dell’onorevole Buttafuoco. Bonfirraro Edizione, 2010, s. 17–25. ISBN 978-88-6272-021-2.
- ↑ a b Antonino Giuseppe Buttafuoco. camera.it. [dostęp 2019-09-15]. (wł.).
- ↑ Paul Jackson, Anton Shekhovtsov: The Post-War Anglo-American Far Right: A Special Relationship of Hate. Springer, 2014, s. 59. ISBN 978-1-137-39621-1.
- ↑ Profilo di Buttafuoco Antonino. ars.sicilia.it. [dostęp 2019-09-15]. (wł.).
- ↑ Antonino Buttafuoco. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-09-12].