Aphanomyces cochlioides

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aphanomyces cochlioides
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

chromisty

Typ

lęgniowce

Gromada

Peronosporea

Rząd

Saprolegniales

Rodzina

Leptolegniaceae

Rodzaj

Aphanomyces

Gatunek

Aphanomyces cochlioides

Nazwa systematyczna
Aphanomyces cochlioides Drechsler
J. Agric. Res., Washington 38: 326 (1929)

Aphanomyces cochlioides Drechsler – gatunek organizmów grzybopodobnych zaliczanych do lęgniowców[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Aphanomyces, Leptolegniaceae, Saprolegniales, Saprolegniidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].

Gatunek opisany został przez Charlesa Franka Drechslera w 1929 r.[1]

Cykl życiowy[edytuj | edytuj kod]

Aphanomyces cochlioides występuje powszechnie w glebie w postaci przetrwalnikowych, kulistych oospor o średnicy 16–24 μm. Mogą one przetrwać w glebie przez wiele lat. Po okresie spoczynkowym oospora może kiełkować i bezpośrednio zainfekować rośliny, częściej jednak wytwarza cylindryczne i podobne do strzępek zarodnie o długości 500–1500 μm. Powstają w nich pływki (zoospory). Mają fasolkowaty kształt i dwie wici; jedną krótką, drugą długą. Za ich pomocą pływają w wodzie glebowej pomiędzy grudkami gleby. Gdy pływki napotkają włośniki żywiciela tracą wici i kiełkują tworząc strzępkę infekcyjną, która przebija skórkę włośników lub korzeni i wnika do ich wnętrza, a powstające z niej strzępki grzybni kolonizują korzenie. Wewnątrz tkanek żywiciela tworzą się nowe zarodnie znów wytwarzające pływki. Dokonują one infekcji wtórnych rozprzestrzeniając chorobę. Gdy tkanki żywiciela już obumierają, powstają lęgnie i plemnie wytwarzające oospory[2].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Aphanomyces cochlioides to patogen roślin atakujący wiele gatunków roślin dziko żyjących i roślin uprawnych. Powoduje zgorzel siewek. Wśród roślin rolniczych atakuje szpinak warzywny i wszystkie odmiany buraka: boćwinę, buraka cukrowego, pastewnego i ćwikłowego. U buraków wywołuje chorobę o nazwie zgorzel siewek buraka[2][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-30] (ang.).
  2. a b c Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Choroby roślin uprawnych, t. 2, Poznań: PWRiL, 2011, ISBN 978-83-09-01077-7.