Apokalipsa Pseudo-Metodego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Apokalipsa Pseudo-Metodego – składający się z 14 rozdziałów niewielki utwór apokryficzny w języku syryjskim. Pochodzi z końca VII wieku, jednak jego anonimowy autor podpisał się imieniem św. Metodego z Olimpu.

Tekst dzieli się na dwie części. Pierwsza, obejmująca rozdziały od I do X, zawiera omówione pokrótce dzieje świata od wypędzenia Adama i Ewy z Raju do podboju arabskiego w VII wieku. Część biblijna pomieszana jest z elementami apokryficznymi. Księgi od XI do XIV zawierają wizje apokaliptyczne o silnej wymowie antymuzułmańskiej, wieszczące całkowite pokonanie Arabów przez Bizantyjczyków przed nadejściem Jezusa.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Apokryfy syryjskie. Marek Starowieyski (red.). Kraków: Wydawnictwo WAM, 2011. ISBN 978-83-7505-509-2.