Arabotar blady
| Arabitragus jayakari[1][2] | |||
| Thomas, 1894 | |||
 Arabotar blady (eksponat Muzeum Historii Naturalnej w Omanie) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
arabotar blady | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Arabotar blady[4] (Arabitragus jayakari) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju arabotar, zamieszkujący endemicznie góry południowo-wschodniej Arabii[1] (Oman)[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Arabitragus jayakari jest gatunkiem ssaka należącym do rodziny wołowatych. Lokowany jest w podrodzinie koziorożców[4]. Zoolodzy – jedynie na podstawie badań morfologicznych – umieszczali gatunek w obrębie rodzaju Hemitragus (tar) jako Hemitragus jayakari[2]. W 2005 roku Anne Ropiquet i Alexandre Hassanin – na podstawie badań filogenetycznych – wykazali, że H. jayakari jest gatunkiem pokrewnym do arui (Ammotragus). W konsekwencji naukowcy zaproponowali wyodrębnienie H. jayakari do monofiletycznego rodzaju Arabitragus jako Arabitragus jayakari[1]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” rodzajowi nadano oznaczenie arabotar, a gatunkowi Arabitragus jayakari – arabotar blady[4].
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Arabotary blade funkcjonują w małych rodzinnych grupach liczących od dwóch do trzech zwierząt. Samice na wolności rodzą zwykle od września do listopada. Możliwy jest drugi miot w lutym[3].
Ekologia[edytuj | edytuj kod]
Arabotary blade są roślinożerne. Żerują we wczesnych godzinach porannych i późnym popołudniem. Zjadana roślinność dostarcza zwierzętom niezbędną ilość wody, w związku z czym schodzą do wodopojów co dwa lub trzy dni[3].
Arabotary zasiedlają północne stoki gór na wysokości pomiędzy 1000 a 1800 m n.p.m. Zajmują tereny charakteryzujące się zróżnicowaną roślinnością, dużymi opadami deszczu oraz niskimi temperaturami powietrza[3].
Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Liczebność populacji szacuje się na około 2500 dorosłych osobników. Zamieszkuje wyłącznie tereny w Omanie. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich prawdopodobnie wymarł. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody umieściła gatunek w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych oznaczając go akronimem EN – gatunek zagrożony[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Anne Ropiquet, Alexandre Hassanin. Molecular evidence for the polyphyly of the genus Hemitragus (Mammalia, Bovidae). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 36 (1), s. 154-168, 2005. ELSEVIER. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.01.002. ISSN 1055-7903. (ang.).
- ↑ a b c Arabitragus jayakari, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Arabitragus jayakari'"`UNIQ--ref-00000004-QINU`"', [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.