Argentyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Argentyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

błyszcz srebra

Skład chemiczny

siarczek srebra (Ag
2
S
)

Twardość w skali Mohsa

2–2,5

Przełam

muszlowy lub haczykowy

Łupliwość

niewyraźna (brak)

Układ krystalograficzny

regularny

Właściwości mechaniczne

kowalny, ciągliwy, strugalny

Gęstość minerału

7,3 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

ołowianoszara lub czarna

Rysa

ciemnoszara lub czarna (błyszcząca)

Połysk

metaliczny

Argentyt (łac. argentum ‘srebro’) – rzadki minerał z grupy siarczków, rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy mające postać sześcianów, ośmiościanów i ich kombinacji. Występuje w skupieniach ziarnistych, skrytokrystalicznych i dendrycznych. Często tworzy wrostki w innych minerałach (takich jak: galena, piryt). Jest trwały, poniżej 179 °C przechodzi w modyfikację jednoskośną (akantyt). Jest izostrukturalny z kuprytem. Jest kowalny, ciągliwy, strugalny – doskonale daje się kroić nożem – i plastyczny. Często zawiera domieszki miedzi, ołowiu, żelaza, antymonu.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Spotykany w srebronośnych żyłach hydrotermalnych (niskotemperaturowych). Znany jest też ze stref wietrzejących złóż kruszcowych.

Miejsca występowania: Niemcy (Saksonia, Harz, Rudawy), USA (Nevada), Meksyk i Czechy (Jachymov), Norwegia, Wielka Brytania (Kornwalia), Peru, Chile.

W Polsce stanowi pospolity składnik wielu srebronośnych żył hydrotermalnych na Dolnym Śląsku. Występuje też w okolicach Lubina w łupkach miedzionośnych.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest najważniejszą rudą srebra (zawiera 87% Ag). Minerał bardzo poszukiwany i wysoko ceniony przez kolekcjonerów.[potrzebny przypis] Dobrze wykształcone kryształy osiągają wagę do 4 kg (pochodzenie: Niemcy).

Ponieważ był od starożytności wydobywany, aktualnie większość jego złóż jest wyeksploatowana.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld, Leksykon przyrodniczy. Minerały, Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 32, 44, 72, 74, 256, ISBN 83-7129-194-9.