Arij Pazowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arij Pazowski
Арий Моисеевич Пазовский
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1887
Perm

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1953
Moskwa

Zawód, zajęcie

dyrygent

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR Zasłużony Artysta RFSRR Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Arij Moisiejewicz Pazowski (ros. Арий Моисеевич Пазовский, ur. 21 stycznia?/2 lutego 1887 w Permie, zm. 6 stycznia 1953 w Moskwie) – radziecki dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie rzemieślnika. W 1904 ukończył klasę skrzypiec w petersburskim konserwatorium, w 1905 zadebiutował jako dyrygent operowy podczas wystawiania opery La Traviata Verdiego[1]. Występował w prowincjonalnych teatrach operowych w Kazaniu, Saratowie, Mińsku, Wilnie, Charkowie, Odessie, Kijowie, Tbilisi i innych miastach. Od 1908 do 1910 mieszkał w Moskwie i współpracował z teatrem operowym Siergieja Zimina, gdzie dyrygował m.in. operom Don Juan Mozarta i Dziewica orleańska Czajkowskiego, w latach 20. był związany z Teatrem Bolszoj, od 1936 do 1943 był kierownikiem artystycznym i głównym dyrygentem Państwowego Leningradzkiego Akademickiego Teatru Opery i Baletu im. Kirowa, od 1943 do 1948 zajmował analogiczne stanowisko w Teatrze Bolszoj[2]. W 1925 został nagrodzony tytułem Zasłużonego Artysty RFSRR. Brał udział w wystawianiu m.in. oper Faust (1924), Walkiria (1925), Borys Godunow (1927) i Iwan Susanin (1945). W 1940 otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR. W 1948 zrezygnował z dyrygentury w związku z ciężką chorobą. Został pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim[3].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ПАЗОВСКИЙ • Большая российская энциклопедия - электронная версия [online], bigenc.ru [dostęp 2021-08-31] (ros.).
  2. Большой театр :: Персоны [online], bolshoi.ru [dostęp 2021-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-15].
  3. Пазовский Арий Моисеевич | Народные Артисты СССР [online], ru/pazovskij-arij-moiseevich.html [dostęp 2021-08-31].