Arlette Zola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arlette Zola
Imię i nazwisko

Arlette Jaquet

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1949
Fribourg, Szwajcaria

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1960 roku

Strona internetowa

Arlette Zola, właśc. Arlette Jaquet (ur. 29 kwietnia 1949 roku w Fribourgu) – szwajcarska piosenkarka, reprezentantka Szwajcarii w 27. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1982 roku.

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Arlette Jaquet zaczęła swoją karierę na początku lat 60., wtedy przybrała pseudonim Arlette Zola nawiązujący do nazwiska jej ojczyma René Quazzoliego, który sfinansował jej pierwsze nagranie w studiu oraz zapewnił kontakty w branży muzycznej. Niedługo potem piosenkarka podpisała kontrakt płytowy z francuską wytwórnią Disc AZ[1]. W 1960 roku wydała swój debiutancki singiel „Non amo non amo che te”[2]. W 1967 roku premierę miała jej pierwsza płyta studyjna zatytułowana Arlette Zola[3], na której znalazły się m.in. utwory „Elles sont coquines”[4], „Deux garçons pour une fille”[5] czy „Je n’aime que vous”[6], który zapewniły jej popularność we Francji[1]. W 1967 roku wygrała międzynarodowy konkurs piosenki organizowany w Bułgarii[1]. W latach 1967-69 roku premierę miały trzy nowe płyty sygnowane imieniem i nazwiskiem artystki[7][1]. Rok później przerwała karierę muzyczną, w 1972 roku wyszła za swojego partnera, któremu w 1979 roku urodziła córkę. Niedługo po narodzinach para zdecydowała się na separację[1].

W latach 80., dzięki nawiązaniu współpracy z kompozytorem Alainem Morisodem, Zola powróciła na scenę muzyczną[1]. W 1981 roku wydała nowy album pt. Les fiancés du lac de Côme[1], a w 1982 roku wygrała krajowe eliminacje eurowizyjne z utworem „Amour on t’aime[8], z którym reprezentowała Szwajcarię w 27. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Harrogate[9]. 24 kwietnia wystąpiła w finale widowiska i zajęła ostatecznie trzecie miejsce z 97 punktami na koncie, w tym m.in. z maksymalnymi notami 12 punktów z Belgii i Wielkiej Brytanii[10]. Po udziale w konkursie wydała nową płytę, podobnie jak w 1983 roku. W 1984 roku ponownie wzięła udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych, tym razem z utworem „Emporte-moi”, z którym zajęła trzecie miejsce[11]. Rok później wystąpiła w finale selekcji z piosenką „Aime-moi”, z którą również zajęła trzecią pozycję[12].

W 1990 roku ukazał się jej nowy album zatytułowany Mais moi je l'aime[1].

W 2003 roku premierę miała nowa płyta studyjna Zoli zatytułowana Laissez-moi encore chanter, a w 2005 – album pt. Amour... Amitié[1].

W październiku 2007 roku piosenkarka wydała swój nowy album długogrający zatytułowany Le bonheur ne coûte rien[13].

W kwietniu 2009 roku premierę miała jej nowa płyta zatytułowana Mes années 60... souvenirs![14], a trzy lata później – album pt. Encore un tour?[15].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Arlette Zola (1967)
  • Arlette Zola (1968)
  • Arlette Zola (1969)
  • Les fiancés du lac de Côme (1981)
  • Arlette Zola (1982)
  • Arlette Zola (1983)
  • Mais moi je l’aime (1990)
  • Laissez-moi encore chanter (2003)
  • Amour... Amitié (2005)
  • Le bonheur ne coûte rien (2007)
  • Mes années 60... souvenirs! (2009)
  • Encore un tour? (2013)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Arlette Zola – Discography. www.swissdisco.ch. [dostęp 2015-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-22)]. (ang.).
  2. Arlette Zola – Non amo non amo che te. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  3. Arlette Zola – Arlette Zola. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  4. Arlette Zola – Elles Sont Coquines / Les Nomades De L'Amour. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  5. Arlette Zola – Deux Garçons Pour Une Fille / Mathématique Élémentaire / Le Marin Et La Sirène / Je Ne Suis Plus Une Enfant. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  6. Arlette Zola – Je N’aime Que Vous / Patati…Patata / Je N’oublie Pas / Tu M’as Dit Je T’aime. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  7. Arlette Zola – Arlette Zola. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  8. Arlette Zola – Amour On T'aime. www.discogs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  9. SWISS NATIONAL FINAL 1982. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  10. Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  11. SWISS NATIONAL FINAL 1984. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  12. SWISS NATIONAL FINAL 1985. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  13. Le bonheur ne coûte rien – Arlette Zola. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  14. Mes années 60... souvenirs ! – Arlette Zola. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).
  15. Encore un tour ? – Arlette Zola. [w:] iTunes [on-line]. www.itunes.apple.com. [dostęp 2015-09-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]