Armando Cossutta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Armando Cossutta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 września 1926
Mediolan

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 2015
Rzym

Sekretarz Partii Komunistów Włoskich
Okres

od 1998
do 2000

Przynależność polityczna

Partia Komunistów Włoskich

Następca

Oliviero Diliberto

Armando Cossutta (ur. 2 września 1926 w Mediolanie, zm. 14 grudnia 2015 w Rzymie[1]) – włoski polityk komunistyczny, wieloletni parlamentarzysta, twórca ugrupowań komunistycznych, poseł do Parlamentu Europejskiego V kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1943 wstąpił w szeregi Włoskiej Partii Komunistycznej (PCI). Zaangażował się w działalność antyfaszystowskiego ruchu oporu. Według własnych wspomnień, opublikowanych w 2004, został schwytany i skazany na rozstrzelanie, jednak pluton egzekucyjny wystrzelił w powietrze. Po zakończeniu działań wojennych i porzuceniu studiów został etatowym działaczem partii komunistycznej. W 1951 został radnym Mediolanu, obejmował kolejne stanowiska w strukturach partyjnych. Reprezentował przez wiele lat skrajnie lewicowe i prosowieckie skrzydło PCI, stojące w opozycji do grupy Enrica Berlinguera.

Armando Cossutta miał przyjąć około 2 milionów dolarów za prosowieckie działania propagandowe[2]. W 1999 został wymieniony na liście szpiegów KGB[3], nie skierowano przeciwko niemu oskarżenia.

Przez wiele lat Armando Cossutta zasiadał we włoskim parlamencie. Od 1972 do 1994 był członkiem Senatu VI, VII, VIII, IX, X i XI kadencji. Następnie do 2006 wchodził w skład Izby Deputowanych XII, XIII i XIV kadencji. Przez kolejne dwa lata był ponownie senatorem XV kadencji. W międzyczasie, w wyborach w 1999, uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego V kadencji z ramienia PdCI. Należał do grupy Zjednoczonej Lewicy Europejskiej i Nordyckiej Zielonej Lewicy. Brał udział w pracach Komisji Spraw Konstytucyjnych. W PE zasiadał do 2004[4].

W 1991 nie poparł przekształceń w PCI i wraz z grupą radykałów współtworzył Odrodzenie Komunistyczne, którego został formalnym przewodniczącym. W 1998 doprowadził do rozłamu w Odrodzeniu Komunistycznym, kwestionując postulat obalenia rządu Romano Prodiego. Współtworzył wówczas nowe ugrupowanie pod nazwą Partia Komunistów Włoskich, którego był przewodniczącym (do 2006) i czasowo równocześnie sekretarzem (do 2000).

W 2008 Armando Cossutta zakończył wieloletnią karierę parlamentarną. Rok później zadeklarował swoje poparcie dla Partii Demokratycznej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Morto Cossutta, il più filosovietico dei comunisti italiani. la Repubblica.it, 15 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-15]. (wł.).
  2. II PCUS versò a Cossutta più di un miliardo nell'86. la Repubblica.it, 12 października 1991. [dostęp 2015-12-15]. (wł.).
  3. World: Europe: Italy 'KGB spies' named. bbc.co.uk, 12 października 1999. [dostęp 2015-12-15]. (ang.).
  4. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-12-15].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]