Armando Trovajoli

Armando Trovajoli
	; Armando Trovajoli (1960)
Data i miejsce urodzenia	2 września 1917 ; Rzym, Lacjum, Włochy
Data i miejsce śmierci	28 lutego 2013 ; Rzym
Zawód	kompozytor
Lata aktywności	1949–2013
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Armando Trovajoli pisane czasami Trovaioli (ur. 2 września 1917 w Rzymie, zm. 28 lutego 2013 tamże) – włoski kompozytor muzyki filmowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Muzyką zainteresował go ojciec – skrzypek. W wieku 4 lat zaczął uczyć się gry na skrzypcach a w wieku lat 6 – na fortepianie. Studiował pianistykę pod kierunkiem Libero Barniego uzyskując dyplom w klasie fortepianu akademii muzycznej Santa Cecilia w Rzymie. Studiowali kompozycję pod kierunkiem Angelo Francesco Lavagnino. Zainteresował się jazzem stając się z biegiem lat najbardziej znanym włoskim jazzmenem^[2].

W 1949 reprezentował Włochy na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym, na którym wystąpili m.in. tacy muzycy jak: Sidney Bechet, Charlie Parker i Miles Davis^[3].

Zaproszony przez Accademia di S.Cecilia dla uczczenia rocznicy śmierci George'a Gershwina wykonał jako solista jego koncert fortepianowy i Błękitną rapsodię. Orkiestrą Akademii Santa Cecilia dyrygował Willy Ferrero.

Z sekcją smyczków Orchestra Sinfonica RAI z Rzymu wykonał koncert d-moll na fortepian i orkiestrę smyczkową Johanna Sebastiana Bacha^[2].

Należał do najbardziej eklektycznych muzyków swoich czasów^[2].

Skomponował muzykę do ok. 300 filmów współpracując z takimi reżyserami jak: Vittorio De Sica, Mario Monicelli, Ettore Scola, Dino Risi, Alberto Lattuada, i in^[2].

Komponował również muzykę do sztuk teatralnych^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

– Komandor Orderu Zasługi Republiki Włoskiej, Rzym, 2 czerwca 1995^[4]
– Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej, Rzym, 3 lutego 2000^[5]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Muzyka filmowa (wybór)[edytuj | edytuj kod]

1949 – Gorzki ryż (reż. Giuseppe De Santis)
1957 – Camping (reż. Franco Zeffirelli)
1959 – Biedni milionerzy (reż. Dino Risi)

– Wdowiec (reż. Dino Risi)

1960 – Matka i córka (reż. Vittorio De Sica)
1961 − Herkules w świecie przeklętych (reż. Mario Bava)
1963 – Wczoraj, dziś, jutro (reż. Vittorio De Sica)
1964 – Małżeństwo po włosku (reż. Vittorio De Sica)
1964 – Oni szli na Wschód (reż. Giuseppe De Santis)
1965 – I Mostri (reż.Dino Risi)

– Casanova ’70 (reż. Mario Monicelli)

1968 – Słodkie kobiety (reż. Luigi Zampa)
1969 – Komisarz Pepe (reż. Ettore Scola)
1971 – Żona księdza (reż. Dino Risi)
1973 – Sessomatto (reż. Dino Risi)
1974 – Tacy byliśmy zakochani (reż. Ettore Scola)

– Zapach kobiety (reż. Dino Risi)

1976 – Odrażający, brudni, źli (reż. Ettore Scola)
1977 – Szczególny dzień (reż. Ettore Scola)
1985 – Makaroniarze (reż. Ettore Scola)
1987 – Rodzina (reż. Ettore Scola)
1996 – Młodzi i piękni (reż. Dino Risi)

Muzyka instrumentalna (wybór)[edytuj | edytuj kod]

1996 – Serenata per Giuditta a Salvatore Accardo
1999 – Inside the eyes of a bosnian child / Negli occhi di un bambino bosniaco
2002 – Sconcerto - Suite per C.Basso e orchestra (dedicato a Franco Petracchi)
2002 – Puppet
2003 – Epistola

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ John FrancisJ.F. Lane John FrancisJ.F., Armando Trovajoli obituary [online], theguardian.com, 10 marca 2013 [dostęp 2014-12-04] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: biografia. [dostęp 2011-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (wł.).
↑ UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: Festival Parigi. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).
↑ Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).
↑ Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Armando Trovajoli w bazie IMDb (ang.)
Strona oficjalna (ang. • fr. • wł.)

[guardian-1] John FrancisJ.F. Lane John FrancisJ.F., Armando Trovajoli obituary [online], theguardian.com, 10 marca 2013 [dostęp 2014-12-04] (ang.).

[biografia-2] UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: biografia. [dostęp 2011-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (wł.).

[3] UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: Festival Parigi. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).

[4] Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).

[5] Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]