Armia „Wilno”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Armia Wilno – jedna z armii II RP, której powstanie przewidywał polski plan obronny przygotowywany na wypadek wojny z ZSRR.

Inspektorem armii z siedzibą w Wilnie był gen. Stefan Dąb-Biernacki, przewidywany na dowódcę tej armii. Szefem sztabu (formalnie 1 oficerem) był płk dypl. Bolesław Krzyżanowski.

Planowany skład[edytuj | edytuj kod]

Przewidywane zadania[edytuj | edytuj kod]

Ustalone zostały jedynie jej zadania osłonowe w rejonie Mołodeczna i Postaw.

19 Dywizja Piechoty miała za zadanie zatrzymanie przeciwnika na wschód od Mołodeczna, na linii rzek Uszy i Ćwiecienia.

Północne skrzydło 19 DP miał osłaniać prowadząc działania opóźniające od strony Wilejki 1 pułk szwoleżerów.

Wileńska Brygada Kawalerii przeznaczona była do opóźniania marszu nieprzyjaciela od Postaw na Wilno.

1 Dywizja Piechoty stanowiła centralnie położony odwód w Wilnie i miała za zadanie przede wszystkim bronić miasta. Utworzone Dowództwo Obszaru Warownego Wilno (DOWar.) miało za zadanie studia terenowe dostępów do Wilna przede wszystkim dużym wachlarzem od - północy (kierunek na Rzeszę) poprzez wschód od południa (kierunek na Lidę).

17 Dywizja Piechoty mogła spełniać rolę dywizji odwodowej Armii Wilno.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]