Armoriał

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Armoriał - księga herbowa zawierająca barwne wizerunki herbów rycerskich, zazwyczaj tylko z nazwą rodu.

Pierwsze armoriały powstały w XIII wieku w Anglii i Francji. Rozpowszechniły się w XIV i XV wieku[1]. W kilku zachodnioeuropejskich armoriałach takich jak Gelre, Złote Runo, występują także herby polskie[2].

Jedynym polskim armoriałem przypisywanym Janowi Długoszowi jest Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae z połowy XV wieku[1], który jest właściwie herbarzem, zawiera charakterystyki pieczętujących się nimi rodów, nie zawiera rysunków herbów[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
  2. a b Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.