Arsen Mirzojan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arsen Mirzojan
Арсен Мірзоян
Ilustracja
Arsen Mirzojan (2019)
Imię i nazwisko

Arsen Romanowycz Mirzojan

Data i miejsce urodzenia

20 maja 1978
Zaporoże, USRR

Pochodzenie

ukraińskie

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop, pop rock, jazz

Zawód

piosenkarz

Strona internetowa

Arsen Romanowycz Mirzojan (ukr. Арсен Романович Мірзоян; ur. 20 maja 1978 w Zaporożu) – ukraiński piosenkarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Zaporożu. W 2000 ukończył naukę na Zaporoskiej Państwowej Akademii Inżynierii. Po ukończeniu studiów pracował w przedsiębiorstwie Motor Sicz oraz w hucie Zaporiżstal.

W 1998 został członkiem rockowego zespołu Dworowych. W 2000 utracił słuch w lewym uchu, a cztery lata później również w prawym, ale dzięki zabiegowi protetyki odzyskał słuch. Występował w zespole Totem, który z czasem zmienił nazwę na Baburka; wystąpił z nim w festiwalach Pierlini sezonu (2001-2003) i Czerwona ruta. Na jednym z konkursów poznał Saszę Położinskiego, lidera zespołu Tartak, który zaoferował mu udział w swoim programie Swiża krow na kanale M-1.

W 2008 wziął udział w festiwalu Tawrijsky igry. Był też finalistą programu telewizyjnego Smiech biez prawil[1]. W 2011 zajął czwarte miejsce w finale pierwszej edycji programu Hołos krajiny[2]. Wkrótce wydał singiel z utworem „Nicz”, który premierowo wykonał w finale programu Hołos krajiny[3]. Również w 2011 wydał debiutancki album studyjny pt. Hudziki[4].

W 2013 zaprezentował drugi album studyjny pt. Nezryczni liżka[5]. 14 grudnia 2015 wydał płytę pt. Paperowyj snig[6], którą promował singlami: „Możesz jak...”[7], „Ispowed honszczyka” (duet z Aleksiejem Moczanowem)[8] i „Striely”[9]. Również 2015 wydał album pt. Nicz[10].

11 listopada 2016 wydał pierwszy album kompilacyjny, zatytułowany po prostu Arsen Mirzojan, na którym umieścił swoje najpopularniejsze utwory w dotychczasowym dorobku artystycznym[11]. W 2017 wziął udział z piosenką „Geraldine” w ukraińskich eliminacjach eurowizyjnych; 4 lutego wystąpił w pierwszym półfinale selekcji i zajął siódme miejsce, przez co nie awansował do finału[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma dwóch synów z pierwszego małżeństwa. Ze związku z Antoniną Matwienko ma córkę, Ninę (ur. 2016).

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Hudziki (2011)
  • Nezryczni liżka (2013)
  • Nicz (2015)
  • Paperowyj snig (2015)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Arsen Mirzojan (2016)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]