Artemisia judaica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artemisia judaica
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

bylica

Gatunek

Artemisia judaica

Nazwa systematyczna
Artemisia judaica L.
Syst. Nat., ed. 10: 1208 (1759); Mant. Pl. Altera: 281 (1771)[3]
Synonimy
  • Artemisia judaica var. judaica
  • Artemisia judaica subsp. judaica[4]

Artemisia judaica L. – gatunek roślin z rodziny astrowatych (złożonych). Rośnie naturalnie na Saharze, w Algierii, Libii, Czadzie, Egipcie, Izraelu oraz Arabii Saudyjskiej[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzew. Gałązki są szarawe i owłosione[6]. Dorasta do 30–80 cm wysokości[5].
Liście
Są zmienne. Na wegetatywnych pędach mają szeroko jajowaty kształt[6].
Kwiaty
Zebrane we wiechach. Mają żółtą barwę[6].
Owoc
niełupki o odwrotnie jajowatym kształcie. Są nagie i prążkowane[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Naturalnymi siedliskami są uedy oraz kamieniste równiny pustynne[5]. Jest przystosowana do życia na półpustyniach. Podczas upalnej pogody zrzuca dolne liście, górne pokryte kutnerem odbijają światło słoneczne chroniąc roślinę przed nadmierną transpiracją[7].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Znany jest jeden podgatunek w obrębie tego gatunku[4]:

  • Artemisia judaica subsp. sahariensis (L.Chevall.) Maire

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Cała roślina ma gorzki smak, który spowodowany jest przez laktony sekwiterpenowe. Jej korzenny aromat wykorzystuje się do aromatyzowania niektórych rodzajów alkoholi i win typu wermut[7].
  • Jest rośliną leczniczą, w odpowiedniej dawce pobudza i poprawia nastrój, używana jest także jako lek na robaki i dolegliwości żołądkowe. W zbyt dużej dawce jest trująca[7].

Obecność w kulturze[edytuj | edytuj kod]

Według badaczy roślin biblijnych dwa gatunki bylicy: Artemisia herba-alba oraz Artemisia judaica są rodzime dla Ziemi Świętej i są wielokrotnie wymieniane w Biblii (Lm 3,15-19; Jr 9,14; 23,15; Ap 8,11). Ich gorzki smak symbolizuje przykrości, niedolę, odrzucenie przez Boga, cierpienia i sąd. Np. w Lamentacjach (Lm 3,19) jest zdanie: "Wspomnienie udręki i nędzy – to piołun i trucizna". W Biblii cytowane są także jako wyraz zgorzknienia z powodu niesprawiedliwości (Am 5,7; 6,12; Prz 5,4)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. Artemisia judaica L.. African Plant Database. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
  4. a b Artemisia judaica L.. The Plant List. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
  5. a b c Artemisia judaica. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
  6. a b c d Artemisia judaica. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-01-31]. (ang.).
  7. a b c d Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.