Artrodeza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artrodeza stawu PIP palca wskazującego

Artrodeza, zwana również sztuczną ankylozą jest operacyjnym wytworzeniem w stawie osteogenezy pomiędzy dwiema kośćmi wskutek interwencji chirurgicznej i ma na celu trwałe usztywnienie stawu uniemożliwiając jego późniejsze zginanie.

Artrodezę stosuje się w celu wyeliminowania niewyleczalnego bólu stawów, który nie może być usunięty przez analgetyki (środki przeciwbólowe), zastosowanie ortezy lub innych klasycznych metod[1]. Typowym powodem takiego bólu są:

  • pourazowe pęknięcia i rozszczepienia kości w obrębie stawów,
  • nienaprawialne uszkodzenia chrząstki stawowej,
  • zapalenie stawów, w tym reumatoidalne.

Artrodezę stosuje się najczęściej do usztywniania:

Dawniej artrodeza była stosowana jako standardowy zabieg usuwający ból w operacjach stawu kolanowego i stawu biodrowego, obecnie jest stosowana wyjątkowo. Dominującym zabiegiem przywracającym użytkowość tych stawów (i przywracającym mobilność – co wyklucza artrodeza) stało się wszczepienie endoprotezy.

Techniki[edytuj | edytuj kod]

Artrodeza może być wykonana na kilka sposobów:

  • poprzez autoprzeszczep kości pobranej z innej części kośćca (jako technika zalecana)
  • wykorzystując kość pobraną z banku kości (przeszczep)
  • wszczepiając sztuczne kości.

Po operacji[edytuj | edytuj kod]

Artrodeza jest zwykle czasowo wzmacniana poprzez wykonanie zespolenia metalowego wewnętrznego lub założenie stabilizatora zewnętrznego. Są one usuwane po okresie przebudowy kostnej miejsca artrodezy, po kilku tygodniach (stabilizator) lub miesiącach czy latach (zespolenia wewnętrzne).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paulina: Artrodeza stawu – na czym polega?. Zdrowie Stóp, 2020-09-17. [dostęp 2021-02-10].
  2. Usztywnienie stawu skokowego (artrodeza). [dostęp 2021-02-10].