Artur Żuk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Żuk (Zuk)
Ks. dr hab.
Kraj działania

Brandenburgia

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1973
Głogów

Proboszcz
Okres sprawowania

aktualnie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

14 kwietnia 2000

Prezbiterat

5 maja 2001

Logo Katolickiego Uniwersytetu Eichstatt-Ingolstadt

Artur Żuk (Zuk) (ur. 2 maja 1973 w Głogowie) – polsko-niemiecki duchowny rzymskokatolicki. Doktor habilitowany teologii duchowości chrześcijańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z parafii św. Mikołaja w Głogowie (diecezja zielonogórsko-gorzowska). Studia magisterskie z teologii rozpoczął w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, afiliowanym do Papieskiego Fakultetu Teologicznego we Wrocławiu (1992-1997). Licencjat z teologii dogmatycznej na tej samej uczelni w latach 1997–2000. Inkardynowany do diecezji Eichstätt na Bawarii. 14 kwietnia 2000 roku w Norymberdze przyjął święcenia diakonatu, natomiast 5 maja 2001 roku przyjął święcenia kapłańskie w Eichstätt (obydwu święceń udzielił bp dr Walter Mixa). W latach 2000–2003 odbył studia doktoranckie z teologii dogmatycznej na Papieskim Fakultecie Teologicznym we Wrocławiu pod kierownictwem ks. prof. dra hab. Romana E. Rogowskiego. W latach 2007–2012, z polecenia biskupa Gregora Marii Hanke OSB, przeprowadził przewód habilitacyjny, pod kierownictwem ks. prof. dra hab. Erwina Möde, na Katolickim Uniwersytecie Eichstätt-Ingolstadt[1], przy katedrze Teologii i Psychologii Pastoralnej oraz Duchowości Chrześcijańskiej i Homiletyki. 25 kwietnia 2012 r. obronił colloquium habilitacyjne i uzyskał venia legendi na nauczanie teologii duchowości. W latach 2012-2019 wykładał teologię i psychologię pastoralną, oraz duchowość chrześcijańską i homiletykę. Pracował jako docent[2] przy Katedrze Teologii i Psychologii Pastoralnej[3]. Prowadził wykłady i seminaria także na innych Uczelniach (UKSW Warszawa, Wyższa Szkoła Filozoficzno-Teologiczna Benedykta XVI w Wiedniu/Heiligenkreuz (Heilgenkreuz Pfilosophisch-Theologische Hochschule Benedikt XVI[4]). W latach 2009-2016 współpracował z Papieską Radą ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia[5] (zajmował się problematyką niemieckojęzyczną). W roku 2013 był współorganizatorem w imieniu Watykanu, jak i koordynatorem naukowym ze strony niemieckiej, XXI Światowego Dnia Chorych na Bawarii[6].

Aktualnie zajmuje się pracą duszpasterską w parafii Guben[7], gdzie sprawuje urząd proboszcza oraz wykłada teologię ciała w Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej Benedykta XVI w Wiedniu/Heiligenkreuz (Heilgenkreuz Pfilosophisch-Theologische Hochschule Benedikt XVI[4]

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

W swoich badaniach naukowych zajmuje się następującą tematyką:

  • Chrześcijańska duchowość i teologia pastoralna wobec małżeństwa i rodziny[8];
  • Chrześcijańska duchowość i teologia pastoralna wobec posługi chorym i cierpiącym;
  • Nowa ewangelizacja i „nawrócenie pastoralne”;
  • „Teologia Ciała” (Philosophisch-Theologische Hochschule Benedikt XVI. Wiedeń/Heiligenkreuz[9];
  • Coaching rodzinny (UKSW Warszawa)[10];

Praca duszpasterska (vita pastoralis)[edytuj | edytuj kod]

Lata Miejscowość Funkcja
1999-2000 Hilpoltstein kurs pastoralny
2000-2001 Nürnberg (Heilige Familie) diakon
2001-2003 Nürnberg (Heilige Familie) wikariusz
2003-2004 Ingolstadt (Münster) wikariusz
2004-2007 Pappenheim proboszcz
2007-2012 Eichstätt (Heilig-Geist) proboszcz (habilitant)
2012-2019 Enkering proboszcz (docent)
2019- Guben (St. Trinitas) proboszcz

Pobyty badawcze[edytuj | edytuj kod]

  • Pontificia Università Lateranense: Pontificio Istituto Giovanni Paolo II per Studi su Matrimonio e Famiglia, Roma [ITALIA] (2008/2009).
  • Catholic University of America: Pontifical John Paul II Institute for Studies on Marriage and Family, Washington DC [USA], (2010)

Monografie[edytuj | edytuj kod]

  • Soteryjny wymiar sakramentu namaszczenia chorych na podstawie posoborowej literatury teologicznej, s. I-XII; 1-84, Wrocław 1997.
  • Trynitarny wymiar sakramentu namaszczenia chorych na podstawie posoborowej literatury teologicznej, s. 253, Wrocław 2002.
  • Das nachkonziliare Verständnis von „communio personarum” als Grundlage und Ziel der christlichen Ehe- und Familienspiritualität: Theologische Prämissen und ihre Relevanz für die Pastoral in der heutigen Gesellschaft, s. 490, Eichstätt 2012.

Publikacje w czasopismach[edytuj | edytuj kod]

  • Piłatyzm – współczesny problem Kościoła, W drodze, 9 (409) 2007, s. 45–49.
  • Die katholische Seelsorge im Altenheim, Nestler’s Rampenlicht, Herbst 2007, s. 8.
  • Las spoczynku, W drodze, 11 (411) 2007, s. 29–34.
  • Restrukturyzacja Kościoła w Niemczech, Pastores, 39 (Wiosna) 2008-2, s. 141–150.
  • Fünf Altäre der ehelichen und familiären Gemeinschaft: Ein innovatives Modell der Spiritualität, Forum Katholische Theologie, 29. Jahrgang, Heft 3/2013, s. 210–222.
  • „I cinque altari” della comunità coniugale e familiare: un modello innovativo di spiritualità, Rivista Teologica di Lugano, Anno XVIII, Giugno 2013, Numero 2, s. 269–282.
  • Neuevangelisierung als Lebens- und Überlebensstil der Christen, Forum KatholischeTheologie, 30. Jahrgang, Heft 4/2014, s. 290–305.
  • Ausgewählte Aspekte der zukunftsfähigen Ehe- und Familienspiritualität als Ausdrucksform der Retinität der geistlichen Ressourcen für die Gesellschaft: Studia nad Rodziną, Warszawa, (34) Warszawa 2014, Rok XVIII, s. 173-200.
  • Un nuovo sguardo contemplativo: i segni sacramentali ed il riposo celebrativo, Dolentium Hominum, n. 88, anno XXX, 2015 n. 2, Città del Vaticano 2015, s. 105-108.
  • A New Contemplative Outlook: the Sacramental Signs and the Celebration of Rest, Dolentium Hominum, Number 88, Year XXX, Vatican City 2015, s. 105-108.
  • Elementy chrześcijańskiej duchowości okołoporodowej, Studia nad Rodziną (42) Warszawa 2017, Rok XXI, s. 9-36.

Artykuły w antologiach[edytuj | edytuj kod]

  • Łaska i życie, w: R. Rogowski und A. Małachowski, Teologia jako sztuka życia, Wrocław 2008, s. 224–240.
  • Cnoty teologalne dzisiaj, w: R. Rogowski und A. Małachowski, Teologia jako sztuka życia, Wrocław 2008, s. 241–254.
  • Integracja migrantów i ich rodzin w nauczaniu i praktyce Kościoła, w: J. Surżykiewicz und M. Kulesza, Integracja w świecie powszechnej migracji – Otwarte pytania pedagogiki społecznej, Warszawa 2008, s. 326–340.
  • Theoretische Grundlegung und spirituelle Herausforderungen der Gesundheitsfürsorge der Kirche, w: S. Müller und E. Möde, Glaube und Ethos, Band 8, LiT Berlin 2008, s. 78–96.
  • Reformy systemu szkolnictwa we Włoszech, jako wyraz dążenia do rozwoju edukacji, w: J. Surżykiewicz und M. Kulesza, Ciągłość i zmiana w edukacji szkolnej – Społeczne i wychowawcze obszary napięć, Warszawa 2010, s. 393–405.
  • Pastoralne zaangażowanie parafii w szkole: innowacyjny model wychowania społeczno-kulturowego, w: W. Misiak und J. Surżykiewicz, Studia nad życiem społeczno-kulturalnym Polaków w Niemczech, Toruń 2012, s. 221–255.
  • Eine kritische Sicht der „Intergenerativen Heilung”, w: Eichstätter Studien, Bd. 74, Spiritualität-Introvision-Heilung, Erwin Möde, Friedrich Pustet Verlag Regensburg 2015, s. 193–206.
  • Polityka rządowa Niemiec w obszarze wsparcia rodziny, w: M. Ozorowski, Coaching Rodzinny, Innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, Łomża 2015, s. 53–66.
  • Die staatliche Förderung und Unterstützung der Familien in Deutschland, in: Coaching Rodzinny, Innowacyjne podejście do osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, M.Ozorowski, Łomża 2015, s. 53–66.
  • „Ołtarze” wspólnoty małżeńskiej i rodzinnej: innowacyjny model duchowości, w: Małżeństwo i rodzina w służbie człowieka. Refleksja nad nauczaniem ks. prof. dr. hab. Jerzego Bajdy, red. M. Kluz, J. Młyński, Kraków 2018, s. 131–149.
  • Und dann? – Der Mensch im Eschaton, w: C. Gams (Hg.), Amor. Der Leib und seine Sprache. Jahrbuch der Theologie des Leibes, Bnd. 1, Be&Be-Verlag: Heiligenkreuz 2019, s.183-201.

Tłumaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Regel für Humanae vitae-Gruppen (Prämissen), w: C. Gams (Hg.), Amor. Sohn werden - um Vater zu sein. Jahrbuch der Theologie des Leibes, Bnd. 3, Be&Be-Verlag: Heiligenkreuz 2021, s.154-155.
  • Gedanken zur Ehe, w: C. Gams (Hg.), Amor. Sohn werden - um Vater zu sein. Jahrbuch der Theologie des Leibes, Bnd. 3, Be&Be-Verlag: Heiligenkreuz 2021, s.156-168.
  • Liebe ist die moralische Grundlage der Ehe, w: C. Gams (Hg.), Amor. Sohn werden - um Vater zu sein. Jahrbuch der Theologie des Leibes, Bnd. 3, Be&Be-Verlag: Heiligenkreuz 2021, s.169-177.
  • Kard. Müller: Encyklika o środowisku „Laudato sì“ a ekologia człowieka, w: https://www.niedziela.pl/artykul/95008?tytul=Encyklika-o-srodowisku-%E2%80%9ELaudato-s%C3Z-a

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt – Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt [online], www.ku.de [dostęp 2016-05-28].
  2. ↑ Privatdozenten – Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt [online], www.ku.de [dostęp 2016-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-01].
  3. ↑ Lehrstuhl für Pastoraltheologie und Pastoralpsychologie – Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt [online], www.ku.de [dostęp 2016-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-01].
  4. ↑ a b Phil.-Theol. Hochschule Benedikt XVI. Heiligenkreuz – im Wienerwald [online], Phil.-Theol. Hochschule Benedikt XVI. Heiligenkreuz [dostęp 2016-05-28] (niem.).
  5. ↑ Home Page – Pontificio Consiglio per gli Operatori Sanitari – holyseeforhealth [online], www.holyseeforhealth.net [dostęp 2016-05-28].
  6. ↑ Pressestelle Bistum Eichstätt, Internationale Tagung 7./8. Februar 2013 [online], www.bistum-eichstaett.de [dostęp 2016-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-11].
  7. ↑ Guben, Guben [online], www.katholische-kirche-guben.de, 2 października 2019.
  8. ↑ National Shrine of Our Lady of Czestochowa – Światowe Spotkanie Rodzin w Filadelfii [online], czestochowa.us [dostęp 2016-05-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-17].
  9. ↑ Theologie des Leibes Studiengang [online], theologiedesleibes.org [dostęp 2016-05-28].
  10. ↑ a, Coach Rodzinny [online], coachrodzinny.uksw.edu.pl [dostęp 2016-05-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Żuk&oldid=71285840”