Atom gorący

Atom gorący, atom odrzutu – atom powstały w wyniku przemiany promieniotwórczej lub reakcji jądrowej, obdarzony jest energią (kinetyczną i wzbudzenia) znacznie większą niż energia wiązania chemicznego (3-5eV). Energia ta pochodzi z odrzutu, jakiego atom doznaje po emisji cząstki alfa lub kwantu gamma (podobnie jak działo doznaje odrzutu po wystrzeleniu pocisku). Energia atomu po emisji cząstki alfa może dochodzić do 10⁴ eV, a po emisji kwantu gamma do 10² eV. Takie energie mają atomy nagrzane do tysięcy i milionów stopni Celsjusza, stąd nazwa atomy gorące.

Atomy gorące mogą brać udział w wielu specyficznych reakcjach chemicznych. Duża energia atomu gorącego powoduje, że wyrywa się on z macierzystej cząstki (efekt Szilárda-Chalmersa), a zderzając się z cząsteczkami otoczenia powoduje ich rozpad na rodniki lub mniejsze cząsteczki.

Gdy energia atomu gorącego zmniejszy się, zaczyna on reagować z otaczającymi atomami lub rodnikami i w ten sposób następuje mikrosynteza nowych związków chemicznych.

Badaniem właściwości atomów gorących oraz reakcjami w jakich atomy te biorą udział zajmuje się chemia atomów gorących oraz radiochemia.

Zastosowanie

Atomy gorące są stosowane do syntezy związków znaczonych oraz jako inicjatory polimeryzacji.

Bibliografia

• Red. Małgorzata Wiśniewska, Encyklopedia dla wszystkich Chemia, Wydawnictwo Naukowe i Techniczne Warszawa, str. 33