Autoportret przy sztalugach
| |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary |
60 × 45 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Autoportret przy sztalugach (Autoportret przy sztaludze[1]) – obraz olejny malarza Henryka Rodakowskiego. Dzieło jest przechowywane w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Autoportret ten jest jednym z trzech portretów własnych artysty. Przedstawia malarza przy pracy na tle pogrążonego w półmroku atelier. Obraz utrzymany jest w spokojnej tonacji, którą ożywiają srebrzyste akcenty, barwy są subtelne. Postać malarza na obrazie jest rozjaśniona, podobnie jak krawędzie obrazu, efekt ten jest wywołany przez boczne światło, które jednocześnie tworzy miękkie kontury przedmiotów. Krytycy w sposobie traktowania światła w tym dziele, widzieli nawiązania do XVII-wiecznego malarstwa holenderskiego[1][2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Stefania Krzysztofowicz-Kozakowska, Franciszek Stolot: Historia malarstwa polskiego. Kraków: Ryszard Kluszczyński, 2000, s. 157.
- ↑ Andrzej Ryszkiewicz: Henryk Rodakowski. Wyd. drugie. Warszawa: Auriga, 1962, s. 20-21.
- ↑ Sławomir Gowin, Henryk Rodakowski (1823-1894), Warszawa: Edipresse Polska, 2007, s. 33-35, ISBN 978-83-7477-210-5, OCLC 500362821.