Awen Odpękniętych Nacieków
49°14′35″N 19°50′43″E/49,243189 19,845242| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
13 m |
| Głębokość |
9 m |
| Deniwelacja |
9 m |
| Wysokość otworów |
1708 i 1717 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
598 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NNE |
| Data odkrycia |
latem 1966 roku |
| Odkrywca |
grotołazi z AKT Poznań |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.01 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′35″N 19°50′43″E/49,243189 19,845242
| |
Awen Odpękniętych Nacieków – jaskinia w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, na wschód od Jaskini Mechatej i Suchego Biwaku, na wysokościach 1708 i 1717 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 13 metrów, a jej deniwelacja 9 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi 4-metrowa studnia, z której dna odchodzi w dół 2-metrowy korytarzyk do dolnego otworu. Górny otwór jest natomiast wejściem do studni[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Nazwa jaskini wzięła się stąd, że na jej ścianach znajdują się wietrzejące nacieki. Również namulisko składa się m.in. z potrzaskanych szczątków nacieków. Okruchów polew naciekowych nie brakuje również w dolnym otworze[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli w 1966 roku członkowie Sekcji Grotołazów AKT Poznań[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (bez nazwy)
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).