Przejdź do zawartości

Błyszczak świetny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błyszczak świetny
Ilustracja
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

Protozoa

Typ

śluzowce

Klasa

Myxogastrea

Rząd

Stemonitida

Rodzina

Lamprodermatidae

Rodzaj

błyszczak

Gatunek

błyszczak świetny

Nazwa systematyczna
Lamproderma columbinum (Pers.) Rostaf.
Vers. Syst. Mycetozoen (Strassburg): 7 (1873)

Błyszczak świetny (Lamproderma columbinum (Pers.) Rostaf.) – gatunek śluzowców[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lamproderma, Lamprodermatidae, Stemonitida, Columellinia, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].

Po raz pierwszy opisał go w 1795 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Physarum columbinum. Obecną nazwę nadał mu w 1873 r. Józef Rostafiński[2]. Ma 7 synonimów[3].

Nazwa polska na podstawie opracowania Krytyczna lista śluzowców Polski[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Zarodnie o całkowitej wysokości 2–3 mm, złożone z główki i cienkiego trzonka. Występują w rozproszeniu lub gromadnie. Główka o średnicy 0,5–01 mm, kulista, elipsoidalna lub jajowata, purpurowo-czarna z opalizującymi niebieskimi lub fioletowymi odcieniami, lub miedziana. Ściana trwała, błoniasta, w dolnej części purpurowa, czasem nakrapiana z ciemniejszymi odcieniami. W zarodni cylindryczna kolumella ze stożkowatym lub maczugowatym wierzchołkiem, sięgająca ponad połowy wysokości zarodni. Włośnia gęsta, zbudowana z brązowawo-purpurowych nitek, rozchodzących się promieniście od kolumelli, słabo rozwidlonych i zespolonych, rozgałęziających się ku powierzchni i tworzących delikatną, prawie bezbarwną siatkę. Trzonek czarny, prosty, o wysokości 1,5–2 mm, purpurowo-czarny, błyszczący, podłużnie prążkowany lub pomarszczony, wyrastający z ciemnopurpurowej leżni (hypothallus). Zarodniki fioletowo-szare, skręcone, o średnicy 11–14 µm. Plazmodium nieprzezroczyste, białe, rzadko żółte[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Jest szeroko rozprzestrzeniony; poza Ameryką Południową i Antarktydą podano jego występowanie na wszystkich kontynentach i na wielu wyspach[6]. Siedlisko na mchach, omszałych pniakach, kłodach i skałach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. CABI databases. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  2. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-22] (ang.).
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-22] (ang.).
  4. Anna Drozdowicz i inni, Myxomyces of Poland a checklist. Krytyczna lista śluzowców Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-08-3 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
  5. a b Lamproderma columbinum [online], Fungi [dostęp 2023-04-22].
  6. Występowanie Lamproderma columbinum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-22].