Bambusik
| Tylonycteris | |||
| W. Peters, 1872[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – wypchany okaz bambusika mniejszego (T. pachypus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
bambusik | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Vespertilio pachypus Temminck, 1840 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Bambusik[2] (Tylonycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej i południowej Azji[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 28,8–45 mm, długość ogona 19,8–34 mm, długość ucha 2,8–11 mm, długość tylnej stopy 3,8–7,6 mm, długość przedramienia 22,9–29,8 mm; masa ciała 2,5–8,5 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1872 roku niemiecki zoolog Wilhelm Peters w artykule dotyczącym dwóch taksonów nietoperzy, opublikowanym na łamach Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin[1]. Peters wymienił dwa gatunki – Vespertilio pachypus Temminck, 1840 i Tylonycteris meyeri[a] Peters, 1872 – z których gatunkiem typowym jest Vespertilio pachypus Temminck, 1840 (bambusik mniejszy).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Tylonycteris: gr. τυλος tulos ‘wypukłość, węzeł’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
- Tylonycteris pygmaeua Feng Qing, Li Song & Wang Yingxiang, 2008 – bambusik karłowaty
- Tylonycteris fulvida (Blyth, 1859)
- Tylonycteris pachypus (Temminck, 1840) – bambusik mniejszy
- Tylonycteris tonkinensis Vuong Tan Tu, Csorba, Ruedi, Furey, Nguyen Truong Son, Vu Dinh Thong, Bonillo & Hassanin, 2017
- Tylonycteris malayana Chasen, 1940
- Tylonycteris robustula O. Thomas, 1915 – bambusik większy
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Podgatunek T. pachypus.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b W. Peters. Uber den Vespertilio calcaratus Prinz zu Wied und eine neue Gattung der Flederthiere, Tylonycteris. „Monatsberichte der Königlichen Preussische Akademie des Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1872, s. 703, 1873. (niem.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 124. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 220. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 786–788. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Tylonycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 532. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 698, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).