Bao’en Xuanze
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Szkoła | |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Zakon |
Bao’en Xuanze (chiń. upr. 报恩玄则; chiń. trad. 報恩玄則; pinyin Bào’ēn Xuánzé; kor. 보은현칙, Poŭn Hyŏnchik; jap. Hōon Gensoku; wiet. Báo Ân Huyền Tắc) – chiński mistrz chan ze szkoły fayan.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z miasta Weinan w Huazhou (obecnie jest to północna część powiatu Hua w prowincji Henan).
Jego pierwszym nauczycielem był mistrz chan Qingfeng Chengyi ze szkoły caodong. Następnie podjął praktykę u mistrza chan Fayana Wenyi.
- Podczas spotkania z Qingfengiem, Bao’en spytał: „Czym jest własne ja ucznia?”
- Qingfeng powiedział: „Chłopiec z ognia przychodzi szukać ognia”.
- Później Bao’en spotkał Fayana, który spytał go: „Skąd przychodzisz?”
- Bao’en powiedział: „Od Qingfenga.”
- Fayan powiedział: „Jakie słowa wypowiedział Qingfeng?”
- Bao’en opowiedział powyższą wymianę słów.
- Fayan powiedział: „Jak to zrozumiałeś?”
- Bao’en powiedział: „Dziecko jest z ognia, a wciąż szuka ognia. To jak jaźń szukająca jaźni.”
- Fayan powiedział: „Jak to może być zrozumiane w ten sposób?”
- Bao’en powiedział: „Moje zrozumienie jest właśnie takie. Jak ty to widzisz, mistrzu?”
- Fayan powiedział: „Spytaj mnie a powiem ci.”
- Bao’en powiedział: „Czym jest własne ja ucznia?”
- Fayan powiedział: „Chłopiec z ognia szukający ognia.”
- Po tych słowach Bao’en osiągnął oświecenie[1].
- Mnich spytał: „Czym jest miejsce świętych?”
- Bao’en powiedział: „Musisz zrozumieć siebie.”
- Mnich spytał: „Co jest ukrytą wspaniałą tajemnicą mistrza?”
- Bao’en powiedział: „Poczekaj aż osiągniesz oświecenie. Wtedy zrozumiesz.”
Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
- 39/12. Xuefeng Yicun (822–902)
- 40/13. Xuansha Shibei (835–908)
- 41/14. Luohan Guichen (867–928)
- 42/15. Fayan Wenyi (885–958) Szkoła fayan
- 43/16. Qingliang Taiqin (zm. 974)
- 44/17. Yunju Daoqi (926–997)
- 45/18. Lingyin Wensheng (zm. ok. 1025)
- 44/17. Yunju Daoqi (926–997)
- 43/16. Tiantai Deshao(891–978)
- 44/17. Yong’an Daoyuan (bd) autor Jingde chuandeng lu
- 44/17. Yongming Yanshou (905–96) autor Zongjing lu
- 43/16. Langye Huichao (zm. 979)
- 43/16. Yongming Daoqian (zm. 961)
- 43/16. Guizong Yirou (bd)
- 43/16. Luohan Shouren (bd)
- 43/16. Baizhang Daochang (zm. 991)
- 44/17. Xixian Chengshi (bd) redaktor Zhaozhou yulu
- 43/16. Daofeng Huizhu (bd) działał w Silli
- 43/16. Baoci Wensui (bd)
- 43/16. Baoci Xingyan (bd) (być może jest to Baoci Wensui)
- 43/16. Bao’en Huiming (884/9–954/9)
- 43/16. Guizong Cezhen (zm. 972)
- 43/16. Chongshou Qizhou (zm. 992)
- 34/16. Longguang (bd)
- 34/16. Baota Shaoyan (899–971)
- 34/16. Lingyin Qingsong (bd)
- 34/16. Bao’en Guangyi (bd)
- 34/16. Bao’en Xuanze (bd)
- 34/16. Fa’an (zm. między 968 a 976)
- 34/16. Jingde Zhiyun (906–969)
- 43/16. Qingliang Taiqin (zm. 974)
- 42/15. Fayan Wenyi (885–958) Szkoła fayan
- 41/14. Luohan Guichen (867–928)
- 40/13. Xuansha Shibei (835–908)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Ss. 340, 341.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.