Bap-Tizum
| Wykonawca albumu koncertowego | ||||
| Art Ensemble of Chicago | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | ||||
| Gatunek | ||||
| Długość |
45:21 (LP) | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Michael Cuscuna, Jimmy Douglass i Tung Erim | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Bap-Tizum – koncertowy jazzowy album Art Ensemble of Chicago nagrany we wrześniu 1972 i wydany w tym samym roku.
Historia i charakter albumu[edytuj | edytuj kod]
W 1972 r. kolektyw Art Ensemble of Chicago podpisał swój pierwszy kontrakt z jedną z głównych firm nagraniowych – Atlantic. Była to właściwie pierwsza grupa muzyczna z kręgu Association for the Advancement of Creative Musicians (AACM), która podpisała taki kontrakt, co zostało przyjęte jako wyraz uznania dla AACM założonej 8 maja 1965 r.[2]
Jednak po nagraniu drugiego albumu Fanfare for the Warriors w 1973 r., grupa zerwała już w 1974 r. ten kontrakt, gdyż w najbliższej przyszłości zamierzała sama założyć własną firmę nagraniową[3].
Tak więc te dwa albumy są jedynymi nagranymi w tym okresie płytami dla firmy Atlantic.
Album Bap-Tizum jest płytą koncertową nagraną na "Ann Arbor Blues and Jazz Festival" 9 września 1972 r. Koncert zespołu odbył się na Otis Spann[4]Memorial Field, na którym zgromadziło się ponad 10,000 słuchaczy. Nagrania na albumie są zapisem całego występu i niezostały poddane żadnemu montażowi; pozostawiono nawet niewielkie chwilowe zniekształcenie dźwięku spowodowane mikrofonem kontrabasu.
Bab-Tizum dokumentuje wyjątkowy występ, co nie oznacza, że nie można nazwać płyty "typowym zestawem Art Ensemble"[5]. Koncert rozpoczął się perkusyjnym wprowadzeniem w wykonaniu wszystkich muzyków, aby stopniowo przejść do innych instrumentów. Na tle muzycznego i perkusyjnego podkładu członkowie grupy prezentowali wokalnie poezję, teksty o zabarwieniu politycznym, a nawet mające charakter kazania. Strona wokalna, o mocnym zabarwieniu dadaistycznym odgrywa na albumie ważną rolę. Ponieważ album jest tylko zapisem audio, słuchaczowi umyka rozbudowana teatralna strona występu grupy.
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Lester Bowie – trąbka, skrzydłówka, kelphorn, bęben basowy, instrumenty perkusyjne, wokal itd.
- Roscoe Mitchell – saksofony (sopranowy, altowy, tenorowy i basowy), klarnet, perkusja, instrumenty perkusyjne, wokal itd.
- Joseph Jarman – saksofony (sopranino, sopranowy, altowy, tenorowy i basowy), flet altowy, kongi, wibrafon, instrumenty perkusyjne, wokal itd.
- Malachi Favors Maghostut – kontrabas, gitara basowa, gongi, bębny afrykańskie, gwizdki, wokal itd.
- Famoudou Don Moye – perkusja, kongi, basowa marimba, gongi, bębny afrykańskie, gwizdki, instrumenty perkusyjne, wokal itd.
Spis utworów[edytuj | edytuj kod]
1. Zapowiedzenie przez Johna Sinclaira 0:43 2. Nfamoudou-Boudougou (Don Moye) 4:16 3. Immm (Malachi Favors) 5:31 4. Unanka (Roscoe Mitchell) 10:44 5. Oouffnoon (Roscoe Mitchell) 3:25 6. Ohnedaruth (Joseph Jarman) 15:00 7. Odwalla (Roscoe Mitchell) 5:42 45:21
Opis płyty[edytuj | edytuj kod]
- Producenci (oryginał) – Michael Cuscuna, Jimmy Douglass i Tung Erim
- Producenci (reedycja firmy KOCH Jazz) – Donald Elfman i Naomi Yoshii
- Data nagrań – 9 września 1972
- Miejsce nagrania – Ann Arbor Blues and Jazz Festival, Ann Arbor
- Inżynier nagrywający – Jimmy Douglass
- Miksowanie – Jimmy Douglass
- Studio – Atlantic Recording Studios, Nowy Jork
- Miksowanie reedycji – Gene Paul
- Studio – DB Plus, Nowy Jork
- Inżynier Sonic Solution – Mark Fellows
- Projekt okładki – Gary Grimshaw/Rainbow Graphic
- Zdjęcia na okładce – Leni Sinclair
- Zdjęcia z tyłu okładki – Susan Hyman
- Projekt wznowienia – Kerin J. Kolonoskie
- Czas – 45:21
- Firma nagraniowa
- Atlantic (1972) USA
- Numer katalogowy – 1639
- Wznowienie – 1998
- KOCH Jazz USA
- Numer katalogowy – KOC-CD-8500
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bap-Tizum - The Art Ensemble of Chicago | Songs, Reviews, Credits | AllMusic [online], allmusic.com [dostęp 2021-04-09] (ang.).
- ↑ George E. Lewis: A Power Stronger That Itself. Str. 3011
- ↑ tamże, str. 301
- ↑ Otis Spann był pianistą bluesowej grupy Muddy'ego Watersa
- ↑ Steve Smith na wewnętrznej części okładki płyty
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wkładka do albumu
- George E. Lewis: A Power Stronger Than Itself. The AACM and American Experimental Music. The University of Chicago Pres: Chicago 2008. Str. 676 ISBN 978-0-226-47695-7