Barbara Krężołek-Paluch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Krężołek-Paluch
Data i miejsce urodzenia

1944
Kobylanka

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Dziedzina sztuki

literatura, malarstwo

Ważne dzieła

Wiersze (1991), Dar pamięci (2013 tom I, 2019 tom II)

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Order Uśmiechu
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Nagrody

„Osobowość Roku 2016”

Barbara Krężołek-Paluch (również jako Barbara Paluchowa) (ur. 1944 w Kobylance) – polska artysta-plastyk, poetka, redaktorka, animatorka kultury[1], dama Orderu Uśmiechu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się na Podkarpaciu w Kobylance koło Gorlic. Dzieciństwo spędziła w Krynicy-Zdroju[2]. Uczęszczała do I Liceum Ogólnokształcącego im. Marcina Kromera w Gorlicach. Studiowała w Krakowie na ASP na Wydziale Architektury Wnętrz[3].

Naczelny plastyk Nowego Sącza w latach 1978–1983. Projektantka wnętrz, małych form architektonicznych (m.in. pomnik rozstrzelanych w Młodowie). Redaktor lokalnego miesięcznika w Piwnicznej-Zdroju „Znad Popradu” (ISSN 1234-1223)[4], wreszcie jego redaktor naczelna do 2016[5].

Jako poetka zadebiutowała w 1986 na łamach Gazety Krakowskiej[1].

Jej wiersze opublikowano m.in. w: Przekroju, Gazecie Krakowskiej, Dzienniku Polskim, Nowej Poezji, Gazecie Kulturalnej, Gościu Niedzielnym, Magdalence Literackiej, Gazecie Petersburskiej (polonijna), prasie regionalnej w Polsce oraz w antologiach.

Pomysłodawczyni piwniczańskiego „Wrzosowiska”, dorocznych sierpniowych spotkań poetyckich[1].

Jej obrazy zakupiono do zbiorów prywatnych w Polsce, Francji, Austrii i USA.

Należy do Związku Literatów Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków i Grupy Poetyckiej „Sądecczyzna”[6].

Jest damą Orderu Uśmiechu, odznaczenia przyznawanego od 1968[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mąż – Jerzy Paluch (syn Stanisława Palucha, syna Ludwika i Agnieszki z domu Skalska), lekarz pediatra. Mieszkali od stycznia 1969 w Piwnicznej-Zdroju. Doktor Jerzy Paluch odszedł w kwietniu 2010 roku, po 35 latach pracy w lokalnym Ośrodku Zdrowia[8].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Order Uśmiechu (2005),
  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009),
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2000),
  • Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” (2007),
  • Doroczna Nagroda Starosty Nowosądeckiego (2008),
  • Nagroda im. Władysława Orkana (2010),
  • Order Błękitnej Niezapominajki (2015),
  • Złote Jabłko Sądeckie (2016)
  • „Osobowość Roku 2016” – plebiscyt Gazety Krakowskiej w kategorii kultura (powiat nowosądecki).
  • nominacja do tytułu „Sądeczanin Roku 2017”
  • Laureatka VIII Konkursu literackiego o Nagrodę im. ks. prof. Bolesława Kumora (2020)[6]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wanda Łomnicka-Dulak: W liliowej ciszy. Piwniczna: Wydawnictwo gazety lokalnej Znad Popradu, 2003, s. 169-170. ISBN 83-903581-1-5.
  2. Złote Jabłko Sądeckie dla poetki Barbary Paluch z Piwnicznej [online] [dostęp 2020-07-01].
  3. KRĘŻOŁEK PALUCH BARBARA [online] [dostęp 2020-07-01].
  4. Rejestr ISSN
  5. Srebrny jubileusz „Znad Popradu”. Piwniczańskie Cejco [online] [dostęp 2020-07-01].
  6. a b Oto laureaci VIII Konkursu literackiego o Nagrodę im. ks. prof. Bolesława Kumora [online] [dostęp 2020-07-01].
  7. a b „Dał mi Pan Bóg wiele talentów...” - Barbara Krężołek-Paluch [online] [dostęp 2020-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-01].
  8. Relacja z promocji II tomu albumu Dar pamięci [online] [dostęp 2020-07-01].
  9. Kobiety zaprzyjaźnione: Rozmawiamy o chojcem i cejcem [online] [dostęp 2020-07-01].
  10. Relacja z promocji II tomu albumu „DAR PAMIĘCI” – dawni ludzie, rodziny, dawne domy, autorstwa Barbary Paluchowej [online] [dostęp 2020-07-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]