Przejdź do zawartości

Barbara Pałys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barbara Jadwiga Pałys
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

11 września 1964

profesor doktor habilitowana nauk chemicznych
Specjalność: chemia fizyczna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1993 – chemia
Wydział Technologii Chemicznej, Universiteit Twente

Habilitacja

2008 – chemia
Wydział Chemii, Uniwersytet Warszawski

Profesura

2021

Odznaczenia
Medal Srebrny za Długoletnią Służbę

Barbara Jadwiga Pałys (ur. 11 września 1964) – polska chemiczka, profesor doktor habilitowana nauk chemicznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia na kierunku chemia ukończyła w 1988 roku na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Następnie swoje badania do pracy doktorskiej prowadziła na Uniwersytecie Twente, gdzie 4 lutego 1993 uzyskała stopień doktora nauk chemicznych[2] za pracę: Support-induced changes in the electrocatalytic properties of phthalocyanine films: A spectroelectrochemical approach[3]. W latach 1993–1994 odbyła staż na Uniwersytecie Technicznym w Eindhoven[2]. W 1995 roku podjęła pracę na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[2], gdzie pracuje po dziś dzień. Ponownie odbyła staż zagraniczny w latach 1999–2000 na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim[2]. Habilitowała się w 2008 roku[2], a w 2021 uzyskała tytuł profesora[1].

Jej mężem jest Marcin Pałys, rektor Uniwersytetu Warszawskiego w latach 2012–2020[4].

Jako wykładowca Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego jest aktywna w środowisku akademickim. Zasiada m.in. w:

  • Radzie Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[5],
  • Radzie Dydaktycznej Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[6],
  • Radzie Naukowej Dyscypliny Nauki Chemiczne[7].

W latach 2009–2013 była kierownikiem Zakładu Chemii Fizycznej na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego[8].

Tematyka badawcza[edytuj | edytuj kod]

Jest kierowniczką grupy badawczej Materiały dla Biosensorów[9], działającej w Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Tematyka grupy obejmuje otrzymywanie i badanie właściwości fizykochemicznych powierzchni, materiałów lub nanostruktur, które wykazują właściwości elektrokatalityczne lub mogą stanowić matryce do osadzania enzymów i innych substancji wykorzystywanych w biosensorach[9]. Szczególną uwagę poświęca kompozytom tlenku grafenu i polimerom przewodzącym oraz technikom pomiarowym takim jak spektroskopia w podczerwieni, spektroskopia Ramana, SERS, SEIRA[10].

Jest autorką ponad 70 artykułów naukowych[10], promotorką 5 rozpraw doktorskich[1] oraz wielu prac magisterskich i licencjackich.

Nagrody i wyróżnienia[11][edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda im. W. Kemuli (2005),
  • Nagroda Dydaktyczna II stopnia Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (2004, 2014, 2016),
  • Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (2015).

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Network films composed of conducting polymer-linked and polyoxometalate-stabilized platinum nanoparticles[12].
  • Polyaniline nanotubules—anion effect on conformation and oxidation state of polyaniline studied by Raman spectroscopy[13].
  • Graphene and graphene oxide applications for SERS sensing and imaging[14].
  • Electrochemically reduced graphene oxide on gold nanoparticles modified with a polyoxomolybdate film. Highly sensitive non-enzymatic electrochemical detection of H2O2[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Prof. dr hab. Barbara Jadwiga Pałys, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-10-09].
  2. a b c d e Barbara Pałys, Barbara Palys CV [online].
  3. Barbara Jadwiga Palys, Support-induced changes in the electrocatalytic properties of phthalocyanine films: A spectroelectrochemical approach [online], 4 lutego 1993 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  4. Prof. Marcin Pałys rektorem Uniwersytetu Warszawskiego - Portal edukacyjny Perspektywy [online], perspektywy.pl [dostęp 2022-10-09].
  5. Rada Wydziału – Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego [online], nowa.chem.uw.edu.pl [dostęp 2022-10-09].
  6. Rada Dydaktyczna – Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego [online], nowa.chem.uw.edu.pl [dostęp 2022-10-09].
  7. CKC UW-Konrad Traczyk, Skład RND Nauki Chemiczne 2021-2024 [online], Rady Naukowe [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  8. Zbigniew Koczorowski, Joanna Sadlej, 100 lat chemii fizycznej na Uniwersytecie Warszawskim, [w:] Rafał Siciński, Karolina Dudzińska (red.), Warszawska Chemia Uniwersytecka, Warszawa, maj 2019, ISBN 978-83-925995-6-2 (pol.).
  9. a b Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych Uniwersytetu Warszawskiego » Materiały dla Biosensorów [online] [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  10. a b Barbara Palys [online], scholar.google.com [dostęp 2022-10-09].
  11. Nagrody i medale – Wydział Chemii Uniwersytetu Warszawskiego [online], nowa.chem.uw.edu.pl [dostęp 2022-10-09].
  12. Pawel J. Kulesza i inni, Network Films Composed of Conducting Polymer-Linked and Polyoxometalate-Stabilized Platinum Nanoparticles, „Chemistry of Materials”, 16 (21), 2004, s. 4128–4134, DOI10.1021/cm040010p, ISSN 0897-4756 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  13. Magdalena Tagowska, Barbara Pałys, Krystyna Jackowska, Polyaniline nanotubules—anion effect on conformation and oxidation state of polyaniline studied by Raman spectroscopy, „Synthetic Metals”, 142 (1), 2004, s. 223–229, DOI10.1016/j.synthmet.2003.09.001, ISSN 0379-6779 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  14. Anna Jabłońska i inni, Graphene and Graphene Oxide Applications for SERS Sensing and Imaging, „Current Medicinal Chemistry”, 26 (38), 2019, s. 6878–6895, DOI10.2174/0929867325666181004152247 [dostęp 2022-10-09].
  15. S. Berbeć i inni, Electrochemically reduced graphene oxide on gold nanoparticles modified with a polyoxomolybdate film. Highly sensitive non-enzymatic electrochemical detection of H2O2, „Sensors and Actuators B: Chemical”, 258, 2018, s. 745–756, DOI10.1016/j.snb.2017.11.163, ISSN 0925-4005 [dostęp 2022-10-09] (ang.).