Barnisławiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artykuł

53°21′9″N 14°24′29″E

- błąd

38 m

WD

53°26'N, 14°27'E

- błąd

20600 m

Odległość

3 m

Barnisławiec
uroczysko-dawna miejscowość
Ilustracja
Miejsce po opuszczonej osadzie Barnisławiec
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

policki

Gmina

Kołbaskowo

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Kołbaskowo
Mapa konturowa gminy Kołbaskowo, po lewej znajduje się punkt z opisem „Barnisławiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Barnisławiec”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Barnisławiec”
Położenie na mapie powiatu polickiego
Mapa konturowa powiatu polickiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Barnisławiec”
Ziemia53°21′09″N 14°24′29″E/53,352500 14,408056

Barnisławiec (do 1945 niem. Neu Barnimslow) – uroczysko – dawna miejscowość w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo[1].

Nieistniejący dziś dawny majątek ziemski, położony ok. 1 km na południe od Barnisławia i 0,5 km od granicy polsko-niemieckiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1822 r. 13 pełnorolnych chłopów z Barnisławia wykupiło prawo własności, uzyskując zwolnienie ze służby i danin naturalnych. Na początku XX w. majątek składał się z 230 ha gruntów ornych, hodowano 23 konie, 54 sztuki bydła i 300 owiec. Ostatnim właścicielem majątku był Albert Teutschebein. Osadę zamieszkiwało 75 mieszkańców.

Po 1945 r. majątek o powierzchni 110 ha ziemi uprawnej przeznaczono do parcelacji, większość ziemi trafiła do PGR Barnisław. Uszkodzone w 1945 r. zabudowania majątku popadły w ruinę i ostatecznie zostały rozebrane.

Nazwę Barnisławiec wprowadzono urzędowo w 1947 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
  2. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 111, poz. 719, s. 9)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]