Barwniki histologiczne
Barwniki histologiczne – związki chemiczne barwiące komórki, tkanki lub ich poszczególne rodzaje lub składniki[1][2]. Wykorzystywane są powszechnie w mikroskopii świetlnej, umożliwiając wizualne wyróżnienie np. poszczególnych rodzajów tkanek, elementów komórek czy też stwierdzenie obecności i lokalizację określonych związków chemicznych[3]. Do najczęściej stosowanych należą: fuksyna, błękit aniliny, eozyna, karmin ałunowy oraz zieleń jodowa. Obecnie przedmiotem barwienia histologicznego są tkanki zwierzęce (np. tkanka nerwowa, tkanka mięśniowa) i roślinne[4].
Podział barwników ze względu na odczyn chemiczny[5][edytuj | edytuj kod]
- Barwniki zasadowe – sole zasad (hematoksylina)
- Barwniki obojętne – związki soli, kwasów i zasad (fiolet metylowy)
- Barwniki kwaśne – kwasy i sole (fuksyna, błękit aniliny),
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ pwn.pl, Barwniki histologiczne [dostęp: 24 października 2016].
- ↑ histologiczne barwniki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-10-24].
- ↑ histologia.cm-uj.krakow.pl, Barwienia – Histochemia, s. 2. [dostęp: 24 października 2016].
- ↑ E. Bres, Kariera barwników w histologii [w:] WSZECHŚWIAT t. 113, nr 10-12/2012, s. 260–267.
- ↑ swiatbiologii.com, Podział barwników ze względu na odczyn chemiczny [dostęp: 24 października 2016].