Baryopsis ingens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baryopsis ingens
Assing, 2012
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

żarlinki

Plemię

Paederini

Podplemię

Cryptobiina

Rodzaj

Baryopsis

Gatunek

Baryopsis ingens

Baryopsis ingens – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków (Paederinae).

Gatunek ten opisany został w 2012 roku przez Volkera Assinga na podstawie 1 samca i 1 samcy, odłowionych w 1990 roku[1].

Chrząszcz o ciele długości od 14 do 18 mm. Głowę ma 1,1 raza dłuższą niż szerszą, czarniawą z ciemnobrązowymi czułkami i ciemnorudymi głaszczkami szczękowymi, z wierzchu grubo makropunktowaną i gęsto mikropunktowaną, z małymi, słabo wystającymi oczami. Przedplecze jest czarniawe, 1,2–1,25 raza dłuższe niż szerokie, najszersze przy przednim brzegu i ku tyłowi stopniowo zwężone, o brzegach bocznych prostych w przednich ¾ i nieco falistych przy kątach tylnych, o powierzchni mikropunktowanej i z mikrorzeźbą w postaci siatki o równej średnicy oczek. Grzbietowe rzędy przedplecza składają się z 10 do 12 punktów makroskopowych. Bardzo krótkie, czarniawe pokrywy mają tylne brzegi skośnie ścięte, a tylne skrzydła są całkiem zredukowane. Odnóża są czarniawe. Odwłok jest czarniawy, wyraźnie szerszy od reszty ciała, gęsto i grubo punktowany, z tępym kątem pośrodku tylnej krawędzi ósmego tergitu. U samca przednie stopy są silniej rozszerzone, ósmy sternit dość płytko, V-kształtnie wcięty, a aparat kopulacyjny ma edeagus długości około 2,1 mm i paramery nie sięgające do szczytu długiego i smukłego wyrostka brzusznego[1].

Owad neotropikalny, endemiczny dla Peru, znany wyłącznie z lokalizacji typowej, położonej w regionie Cuzco, w Andach, na wysokości 4000 m n.p.m.[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Volker Assing. [https://www.zobodat.at/pdf/LBB_0044_1_0335-0346.pdf On the Baryopsis species of Peru (Coleoptera: Staphylinidae: Paederinae: Cryptobiina)]. „Linzer biol. Beitr.”. 44 (1), s. 335-346, 2012.