Baryphracta
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| (bez rangi) | Diplocynodontinae | ||
| Rodzaj |
Baryphracta | ||
| Gatunki | |||
| |||
Baryphracta – rodzaj krokodyla z grupy Diplocynodontinae żyjącego w eocenie na terenie Europy. Został opisany w 1987 roku przez Eberharda Freya i współpracowników na podstawie skamieniałości odnalezionych w kopalni Messel w Hesji. Holotypem jest okaz oznaczony numerem katalogowym SMF Me 899[1]. Znane są również inne szkielety, spośród których wiele przypisywano wcześniej do rodzaju Hassiacosuchus[2].
Baryphracta osiągała niewielkie rozmiary – jej długość szacuje się na około 1,5 m[2]. Miała tępo zakończony pysk, a ogólną budową przypominała krokodyle z rodzaju Diplocynodon[3]. Korony jej zębów były stożkowate, co jest cechą powszechną u paleogeńskich krokodyli, takich jak m.in. Diplocynodon[4]. Z powodu dużego podobieństwa do znacznie większego D. darwini sugerowano, że Baryphracta jest w rzeczywistości młodym okazem tego gatunku – różnice pomiędzy B. deponiae a młodocianymi osobnikami D. darwini wskazują jednak, że jest ona odrębnym gatunkiem, choć niewykluczone, że skamieniałości Baryphracta należą do zwierząt niedorosłych[2].
Frey i współpracownicy nie byli pewni pozycji filogenetycznej Baryphracta wśród krokodyli, Markwick w 1998 roku uznał ten rodzaj za bazalnego przedstawiciela kladu Eusuchia. Pierwszą analizę kladystyczną uwzględniającą Baryphracta przeprowadził w 1999 roku Christopher Brochu. Zasugerowała ona jej bliskie pokrewieństwo z Diplocynodon[2], co potwierdziły również późniejsze analizy[3]. Te dwa rodzaje są jedynymi znanymi obecnie przedstawicielami kladu Diplocynodontinae[2][3]. Z przeprowadzonej przez Delfino i Smitha (2012) analizy filogenetycznej wynika, że gatunki zaliczane do rodzaju Diplocynodon nie tworzą kladu, do którego nie należałby także gatunek Baryphracta deponiae; na drzewie ścisłej zgodności Baryphracta jest w nierozwikłanej politomii z gatunkami Diplocynodon muelleri, D. tormis i z kladem obejmującym gatunki D. elavericus i D. ungeri (tym samym B. deponiae jest bliższym krewnym tych czterech gatunków niż gatunki Diplocynodon darwini, D. hantoniensis i D. ratelii). Autorzy uznali rodzaj Baryphracta za młodszy synonim rodzaju Diplocynodon, utrzymując jednak B. deponiae jako odrębny gatunek Diplocynodon deponiae[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ E. Frey, A. Laemmert, J. Riess. Baryphracta deponiae n. g. n. sp. (Reptilia, Crocodylia), ein neues Krokodil aus der Grube Messel bei Darmstadt (Hessen, Bundesrepublik Deutschland). „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie – Monatshefte”. 1987, s. 15–26, 1987. (niem.).
- ↑ a b c d e Christopher A. Brochu. Phylogenetics, taxonomy, and historical biogeography of Alligatoroidea. „Society of Vertebrate Paleontology Memoir”. 6, s. 9–100, 1999. DOI: 10.1080/02724634.1999.10011201. (ang.).
- ↑ a b c Christopher A. Brochu. Phylogenetic approaches toward crocodylian history. „Annual Review of Earth and Planetary Sciences”. 31, s. 357–397, 2003. DOI: 10.1146/annurev.earth.31.100901.141308. (ang.).
- ↑ Eberhard Frey, Stefanie Monninger. Lost in action–the isolated crocodilian teeth from Enspel and their interpretive value. „Palaeobiodiversity and Palaeoenvironments”. 90 (1), s. 65–81, 2010. DOI: 10.1007/s12549-009-0021-5. (ang.).
- ↑ Massimo Delfino i Thierry Smith. Reappraisal of the morphology and phylogenetic relationships of the middle Eocene alligatoroid Diplocynodon deponiae (Frey, Laemmert, and Riess, 1987) based on a three-dimensional specimen. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 32 (6), s. 1358–1369, 2012. DOI: 10.1080/02724634.2012.699484. (ang.).