Bawełnica wiązowo-zbożowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bawełnica wiązowo-zbożowa
Tetraneura ulmi
Karol Linneusz
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

Sternorrhyncha

Infrarząd

Aphidomorpha

Nadrodzina

mszyce

Rodzina

mszycowate

Podrodzina

Eriosomatinae

Rodzaj

Tetraneura

Gatunek

Tetraneura ulmi

Synonimy

Aphis ulmi 1753

Bawełnica wiązowo-zbożowa, torebnica wiązowa (Tetraneura ulmi L.) – gatunek owadów z rodziny mszycowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniona w Azji i Europie i występuje także na licznych gatunkach traw. Gatunek pospolity[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Imago ma błyszczącą, czarną głowę i tułów, odwłok naprzemiennie czarno-szary, skrzydła przezroczyste z ciemnymi, wyraźnymi pterostigmami. Istnieją różnice morfologiczne w zależności od miejsca żerowania. Forma z pokolenia wiosennego żyjąca w galasach ma ciemną głowę i nogi, a reszta ciała jest jasnozielona lub jasnoniebieska z poprzecznymi, jasnymi, woskowymi pasami na odwłoku. Forma żerująca na korzeniach ma brązową głowę, ciało o barwie od bladożółtej, przez żółtopomarańczową, do czerwono-pomarańczowej i krótki syfon. Tworzy torbielowate galasy, początkowo zielone, potem żółte, pomarańczowe, czerwone, na górnej stronie gładkie, ale liczne są także wielobarwne formy przejściowe[2].

Imago ma długość 1,8–2,6 mm, galasy osiągają do 12 mm wysokości[2].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Wiosną wylęgają się larwy z jaj złożonych jesienią. Następuje to w okresie nabrzmiewania pąków, na przełomie kwietnia i maja[3]. Larwy początkowo żerują na powierzchni pąków, później – pomiędzy nerwami na dolnej stronie liści. Substancja znajdująca się w ich ślinie powoduje, że roślina wytwarza galas, wewnątrz którego larwy żerują. Pod koniec czerwca i na początku lipca przez szczeliny wychodzą z galasów uskrzydlone owady i przelatują na trawy[3]. We wrześniu uskrzydlone osobniki powracają na wiązy i składają jaja pod odstającą korą wiązów[3]. Jedna samica składa tylko jedno jajo. Zimują także bezskrzydłe larwy w korzeniach traw[2].

Wiosną na liściach wiązów rozwijają się tylko dwa pokolenia. Ich rozwój trwa 6 tygodni. W jednym galasie może żerować wiele mszyc – czym większy galas, tym więcej w nim owadów[1].

Galasy na liściu wiązu

Szkodliwość i zwalczanie[edytuj | edytuj kod]

Szkodliwość: W polskich badaniach stwierdzono, że na jednym wiązie przeciętnie od 26,5 do 36,8% liści miało galasy tego owada. Liście takie przedwcześnie obumierają i opadają[1].

Zwalczanie: Od momentu opadnięcia liści aż do wiosny wiązy opryskuje się preparatami olejowymi lub zoocydem o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów. W okresie wegetacyjnym zaleca się opryskiwanie insektycydami o działaniu układowym lub gazowym (np. Mospilan 20 SP)[3].

Inne: Na wiązach występują jeszcze następujące mszyce: zdobniczka wiązowa (Tinocallis platani), bawełnica wiązowo-turzycowa (Colopha compressa), bawełnica wiązowo-porzeczkowa (Schizoneura ulmi), bawełnica wiązowo-gruszowa (Eriosoma lanuginosum). Bawełnica wiązowo-zbożowa występuje głównie na odmianie ‘Wredei’[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Katarzyna Kmieca, Izabela Kot, Tetraneura ulmi (L.) (Hemiptera, Eriosomatinae) on elm as its primary host, „Aphids and other Hemipterous insects”, 13, s. 145–149.
  2. a b c Tetraneura ulmi. Elm-grass root aphid, Elm sack gall aphid [online] [dostęp 2023-11-21].
  3. a b c d e Grażyna Soika, Gabriel Łabanowski, Szkodniki wiązu i ich zwalczanie, „Szkółkarstwo” (3), Szkółkarstwo.pl, 2000 [dostęp 2023-11-21].