Bazylika San Francisco el Grande
40°24′37″N 3°42′52″W/40,410278 -3,714444| bazylika | |||||||||||||
 Fasada bazyliki | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Archidiecezja | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie miasta Madrytu  | |||||||||||||
Położenie na mapie Hiszpanii  | |||||||||||||
Położenie na mapie wspólnoty autonomicznej Madrytu  | |||||||||||||
| 40°24′37″N 3°42′52″W/40,410278 -3,714444
| |||||||||||||
Bazylika San Francisco el Grande – neoklasyczna hiszpańska bazylika pod wezwaniem św. Franciszka Wielkiego[1]. Jedna z największych świątyń w Madrycie. Powstała w latach 1761–1784, za panowania Karola III.
Bazylika została zbudowana w stylu neoklasycystycznym w drugiej połowie XVIII w. wg projektu Francisca Cabezas, rozwiniętego później przez Antonia Plo i ukończonego przez Francesca Sabatiniego. W budynku wyróżnia się kopuła o trzeciej co do wielkości średnicy kołowej (33 m) wśród chrześcijańskich świątyń oraz bogaty wystrój wnętrz w stylu eklektycznym z końca XIX w. Istotna jest także pinakoteka świątyni reprezentatywna dla malarstwa hiszpańskiego z XVII–XIX wieku, z obrazami m.in. Zurbarana i Goi.
Król Karol III (1716–1788) był opiekunem bazyliki San Francisco el Grande. Korzystający z protekcji króla zakon franciszkanów zamówił siedem obrazów mających zdobić ołtarze świątyni, a ich wykonanie zlecono siedmiu znanym malarzom epoki. Wśród wyróżnionych niewątpliwym zaszczytem artystów znaleźli się: Francisco Bayeu, Francisco Goya, Gregorio Ferro, Mariano Salvador Maella, Andrés de la Calleja, Antonio González Velázquez i José del Castillo. Malowidła powstały w latach 1781–83[2]. Goya wykonał dzieło pt. Kazanie świętego Bernardyna ze Sieny przed Alfonsem Aragońskim, a Bayeu Wizję św. Franciszka z Asyżu[3].
W 1880 zamówiono nowe dekoracje dla bazyliki, aby przekształcić ją w świątynię narodową. Pracami kierował Carlos Luis de Ribera, a José Casado del Alisal był odpowiedzialny za dekorację kaplicy św. Jakuba. Wielkoformatowy obraz pt. Święty Jakub w bitwie pod Clavijo ukończył w 1885[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cándido Rial: Real Basilica De San Francisco El Grande. Madryt: Cisneros, 1976.
- ↑ Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 108. ISBN 83-7414-248-0.
- ↑ Ferrán Aribau, Francesc Ruidera, Lluís Altafuya, Roberto Castillo, Xavier Costaneda: Goya: su tiempo, su vida, su obra. Madryt: LIBSA, 2006, s. 38-41. ISBN 84-662-1405-4.
- ↑ Santiago en la Batalla de Clavijo. artehistoria.com. [dostęp 2016-03-31]. (hiszp.).