Behawioryzm poznawczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Behawioryzm poznawczy – koncepcja dotycząca roli środowiska i relacji człowiek-środowisko.

Zakłada ona, że człowiek reaguje i interpretuje środowisko przyrodnicze tak, jak je postrzega, i interpretuje je poprzez swe doświadczenia oraz zdobytą wiedzę[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hanna Libura. Badania wyobrażeń geograficznych na przykładzie mieszkańców Sanoka. „Dokumentacja geograficzna”, s. 12, 1988. Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania. ISSN 0012-5032.