Benedetta Rosmunda Pisaroni
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Benedetta Rosmunda Pisaroni (ur. 16 maja 1793 w Piacenzy, zm. 6 sierpnia 1872 tamże[1][2]) – włoska śpiewaczka operowa, początkowo występująca jako sopran, później kontralt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiowała w Mediolanie u Luigiego Marchesiego i Giovanniego Battisty Vellutiego[1]. Na scenie zadebiutowała w 1811 roku w Bergamo w La rosa biana e la rosa rossa Johanna Simona Mayra[1]. Początkowo występowała jako sopran, jednak na skutek komplikacji po chorobie straciła zdolność śpiewu w wyższym rejestrze[1]. Za radą Gioacchino Rossiniego przekształciła wówczas swój głos w kontralt[2]. Śpiewała w Padwie (1814), Bolonii (1815) i Wenecji (1816)[2]. Brała udział w prawykonaniach Romilda e Costanza Giacomo Meyerbeera (1817) oraz oper Gioacchino Rossiniego Riccardo e Zoraide (1818), Andromache in Ermione (1819) i La donna del lago (1819)[2]. W 1827 roku wystąpiła w Paryżu, a w 1829 roku w Londynie[2]. W 1832 roku wycofała się ze sceny[1].