Beniamin Obstler
| |
 porucznik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 marca 1919 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1919 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Beniamin Obstler (ur. 3 września 1889 w Niepołomicach, zm. 26 marca 1919 w Magierowie) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 3 września 1889 w Niepołomicach, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Mojżesza i Laji z d. Hillel[1][2]. Był starszym bratem Leona (ur. 1896), żołnierza 2 pułku piechoty Legionów Polskich, odznaczonego Medalem Niepodległości[3][4][5].
W lutym 1914 zdał maturę w c. k. III Gimnazjum w Krakowie[6][7]. Następnie studiował filozofię na Uniwersytecie Wiedeńskim[8]. W 1914 wcielony do c. k. Obrony Krajowej. 1 sierpnia 1915 został mianowany na stopień aspiranta oficerskiego rezerwy. Jego oddziałem macierzystym był 15 Pułk Piechoty Obrony Krajowej[9]. Służył także w Legionach Polskich[10].
Od 9 grudnia 1918 ochotnik w Wojsku Polskim jako żołnierz 1 pułku strzelców podhalańskich. Uczestnik walk we Lwowie, gdzie dowodził 1 kompanią. Odznaczył się odwagą w obronie Bełza 7 lutego 1919. Zginął w walce 26 marca 1919 pod Magierowem „usiłując zdobyć ukraińskie umocnienia”[11].
25 listopada 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5779[1][11][13]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 107.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Obstler Leon. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-12-11].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 99.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 85.
- ↑ Obstler Benjamin. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 108.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 marca 1921 roku, s. 524, tu podano, że urodził się 3 października 1889.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-17].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Obstler Beniamin. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.24-1778 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-17].
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. III Gimnazyum w Krakowie za rok szkolny 1913/14. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1916. Wiedeń: 1916.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Polacy – żołnierze cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej
- Polegli w wojnie polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Niepołomicach
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1919
- Żołnierze Legionów Polskich 1914–1918 (Austro-Węgry)