Benjamin Carr
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
kompozytor, organista, wydawca |
Benjamin Carr (ur. 12 września 1768 w Londynie, zm. 24 maja 1831 w Filadelfii[1][2][3]) – amerykański kompozytor, wydawca i organista.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się muzyki w Londynie u Samuela Arnolda oraz Charlesa i Samuela Wesleya[1][2][3]. W 1793 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych i osiedlił się w Filadelfii[1][3]. W tym samym roku założył w tym mieście sklep z muzykaliami i wydawnictwo muzyczne[1]. Był wydawcą Musical Journal for the Piano Forte (1800–1804) i Carr’s Musical Miscellany (1812–1825)[2][3]. Od 1794 roku uczestniczył przy organizowaniu w Filadelfii koncertów muzycznych, w trakcie których występował jako śpiewak[1]. Występował także jako pianista i organista[1]. Grał jako organista w filadelfijskich kościołach: katolickim św. Augustyna i episkopalnym św. Piotra[2]. Współzałożyciel powołanego w 1820 roku w Filadelfii Musical Found Society[1][2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Należał do pierwszego pokolenia zawodowych kompozytorów amerykańskich, z pochodzenia będących imigrantami[1]. Przeniósł na grunt amerykański tradycje angielskiej opery balladowej i religijnego anthemu[1]. Był autorem ponad 80 utworów religijnych i prawie 300 świeckich, z których dużą część opublikował we własnym wydawnictwie[1]. Jego pieśni i ballady są prostymi utworami z akompaniamentem fortepianowym, przeznaczonymi do amatorskiego wykonywania[1]. Dokonywał częstych aranżacji zarówno własnych, jak i cudzych kompozycji[1]. Przyczynił się do podniesienia poziomu kultury muzycznej, w swoich wydawnictwach dostarczał społeczeństwu przystępnego materiału repertuarowego kompozytorów zarówno amerykańskich, jak i europejskich[1].
Był autorem jednej z pierwszych amerykańskich oper, The Archers, or Mountaineers of Switzerland (wyst. Nowy Jork 1796)[2]. Napisał ponadto operę pastoralną Philander and Sylvia, or Love Crown’d at Last (wyst. Londyn 1792), muzykę do Makbeta Szekspira (wyst. Nowy Jork 1795), Federal Overture na fortepian (1794), 6 sonat fortepianowych (1796), Dead March and Monody for General Washington (1800), Siege of Tripoli: Historical Naval Sonata (1804), ponadto sonatiny, marsze, wariacje, msze, psalmy, anthemy, hymny, ballady[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 33–34. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 580. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 137. ISBN 0-674-37299-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Benjamin Carr – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project