Przejdź do zawartości

Benjamin Ursinus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Benjamin Ursinus von Bär
Benjamin Baer
biskup
Ilustracja
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1646
Leszno

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1720
Berlin

Wyznanie

kalwinizm

Ordynacja

1667

Nominacja biskupia

1700

Benjamin Ursinus von Bär (ur. 12 lutego 1646 w Lesznie, zm. 23 grudnia 1720 w Berlinie) – duchowny kalwiński, nadworny kaznodzieja elektora brandenburskiego, kalwiński biskup Królestwa w Prusach[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze śląskiej rodziny ewangelickich pastorów, a wywodzącej się z mieszczaństwa Świdnicy. Urodził się w Lesznie, gdzie jego ojciec w tym czasie pełnił funkcje protestanckiego ministra w zborze kalwińskim. Wychował się natomiast w Gdańsku, gdzie jego ojciec był pastorem zboru kalwińskiego przy kościele św. Piotra. Uczęszczał do szkoły parafialnej św. Piotra i Gimnazjum Akademickiego. Studia teologiczne odbył na uniwersytecie w Heidelbergu. W 1667 roku został potajemnie ordynowany do posługi w katolickiej Kolonii. W 1670 roku został nadwornym kaznodzieją na dworze w Berlinie. Gdy elektor Fryderyk III Hohenzollern postanowił koronować się w Królewcu wyznaczył Ursinusa do przeprowadzenia ceremonii. Mianował go również naczelnym kaznodzieją nadwornym i biskupem.

18 stycznia 1701 roku wspólnie z luterańskim kaznodzieją nadwornym, Bernhardem von Sandenem dokonał aktu namaszczenia króla Fryderyka I Pruskiego. W latach 1701-1703 roku uczestniczył w pracach nad unią Kościołów ewangelickich w Prusach i Brandenburgii. Do finalizacji pomysłu zjednoczenia doktrynalnie różnych denominacji jednak nie doszło. 31 stycznia 1713 roku ochrzcił księcia pruskiego, Fryderyka.

W 1703 roku został nobilitowany. Był protoplastą pruskiej rodziny szlacheckiej Ursinus von Bär.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lothar Noack, Jürgen Splett: Ursinus von Bär, Benjamin. Akademie Verlag 2000. [dostęp 2023-04-18]. (niem.).