Bernard de Gordon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bernard de Gordon (ur. 1270 r., zm. 1330 r.) – francuski lekarz.

Pochodził z Montpellier, ale większość informacji o jego życiu pochodzi z jego obszernego traktatu Lilium Medicine i ze wspominków Chaucera w jego Opowieściach kanterberyjskich[1]. Wywodził się z rodziny szlacheckiej wywodzącej się z Gourdon w Quercy. Studiował i wykładał na uniwersytecie w Montpellier od lat 1250. do co najmniej 1308 r. Jego ukończony w 1305 r. Lilium medicinae stanowił encyklopedię chorób, ich symptomów, przyczyn, powikłań i terapii. Dzieło de Gordona w odpisach krążyło po Europie, w tłumaczeniach z łaciny na francuski, hebrajski, irlandzki i hiszpański, a po wynalezieniu druku w kilkunastu kopiach. Było cytowane przez ok. 300 lat jako wykładania w licznych zagadnieniach, od bólu głowy, przez epilepsję, trąd po impotencję. Wynikało to z szerokiej wiedzy autora, zarówno teoretycznej, jak i praktycznej, opierającej się na wiedzy klasycznej oraz judeo-arabskiej[2]. De Gordon studiował dzieła Galena i prowadził eksperymenty oraz poszukiwał nowych metod terapii, wykraczających poza odkrycia starożytne. Jako pierwszy opisał okulary oraz pas przepuklinowy[1], a także zasugerował, że trąd jest chorobą zakaźną[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b John Pearn, Bernard de Gordon (fl. 1270-1330): medieval physician and teacher, „Journal of Medical Biography”, 21 (1), 2013, s. 8–11, DOI10.1258/jmb.2011.011026, ISSN 1758-1087, PMID23610222 [dostęp 2023-11-13].
  2. Bernard de Gordon (1260-ca. 1318) [online], Vaulted Treasures: Historical Medical Books at the Claude Moore Health Sciences Library [dostęp 2023-11-13] (ang.).
  3. Arszenik, mikroskop i lasery. Historia badań i leczenia skóry [online], www.mp.pl [dostęp 2023-11-13] (pol.).