BetAB-500

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
BetAB-500
Państwo

 ZSRR

Typ

swobodnie opadająca

Przeznaczenie

przeciwbetonowa

Dane techniczne
Długość

2230 mm

Średnica

350 mm

Rozpiętość

450 mm

Masa

477 kg

Masa mat. wybuchowego

75,5 kg

BetAB-500 - sowiecka lotnicza bomba przeciwbetonowa. Wyposażona jest w spadochron hamujący i przyspieszacz rakietowy. Spadochron zakrzywia tor bomby i zapewnia optymalny kąt uderzenia w cel, przyśpieszacz zwiększa prędkość bomby i zwiększa w ten sposób głębokość penetracji. Bomba wyposażona jest w zapalnik działający z opóźnieniem.

Jest przeznaczona do niszczenia punktów umocnionych przeciwnika: stanowisk dowodzenia, podziemnych magazynów i składów amunicji, budynków o grubych ścianach (np. wzmocnionych hangarów lotniczych (schronohangarów), pasów startowych, dróg czy autostrad.

Została wyposażona w spadochron hamujący, który zakrzywia jej tor opadania, co znacznie zwiększa celność i zapewnia pionowe uderzenie w cel, co zwiększa też jej skuteczność. Ma też mały silnik rakietowy, który przyspiesza opadanie, przez co zwiększa energię kinetyczną uderzenia.

Bomba BetAB-500 została najprawdopodobniej użyta w czasie wojny domowej w Syrii. Niemal na pewno użyto jej w czasie walk o Aleppo w 2016 roku[1].

Jej zmodernizowana wersja nosi oznaczenie BetAB-500U.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Gruszczyński: Uzbrojenie lotnicze, wschód, PKL 3/93. Warszawa: Wydawnictwo Altair, 1993. ISSN 1230-2953.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]