Beta Crateris
| β Crt | |||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000.0) | |||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
11h 11m 39,488s | ||||||||||||||||||
| Deklinacja |
-22° 49′ 33,06″ | ||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
−100,22 ± 0,44 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
5,60 ± 0,50 km/s[1] | ||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||||||
| Typ widmowy |
A2 III[2] | ||||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||||
| Jasność | |||||||||||||||||||
| Wiek | |||||||||||||||||||
| Temperatura |
8954 K[2] | ||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Beta Crateris (β Crt) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pucharu. Znajduje się około 340 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Ciąg gwiazd od Beta Crateris do Kappa Hydrae nosił arabską nazwę Al Sharasif, z arabskiego الشراسف al-sharāsif „żebra (Hydry)”. Beta Crateris była pierwszą z nich[3][4].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Beta Crateris to biały podolbrzym (nie olbrzym, jak wskazuje oznaczenie klasy jasności) typu widmowego A2[2] o obserwowanej wielkości gwiazdowej 4,46m[1]. Ma masę około 3 M☉ i stosunkowo niedawno zakończyła syntezę wodoru w hel w jądrze, trwającą około 350 milionów lat[2].
Gwiazda ta ma towarzysza, białego karła trzynastej wielkości gwiazdowej (13,4m), o masie 0,43 M☉ i promieniu około trzy razy większym od Słońca. Mała masa tego karła jest zagadką – jako że gwiazda ta zakończyła już swe życie, musiała być pierwotnie masywniejsza niż podolbrzym Beta Crateris A; teorie ewolucji gwiazd wskazują, że pozostałość po takiej gwieździe winna mieć masę około 0,7 M☉. Być może w układzie doszło do wymiany masy pomiędzy składnikami, choć jest ona mało prawdopodobna przy dużej odległości między nimi[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Beta Crateris w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i Jim Kaler: Beta Crateris. STARS, 2015-05-22. [dostęp 2016-11-06]. (ang.).
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 184.
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 249.