Bey Muchamed Israfił

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bey Muhamed Israfił
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1892 lub 25 stycznia 1893
Aşağı Seyfəli

Data śmierci

1946

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Waffen-SS

Jednostki

36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej
29 Dywizja Piechoty
162 Turkiestańska Dywizja Piechoty

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Bey Muhamed Israfił, Israfił Magomed Nabi-ogły Israfiłow, także Israfił-Bej (azer. İsrafil Məhəmmədnəbi oğlu İsrafilov, ros. Исрафил Магомед Наби оглы Исрафилов; ur. 25 stycznia 1893, zm. 1946 w Baku) – rosyjski wojskowy, pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Służył w armii rosyjskiej, dochodząc do stopnia pułkownika. W okresie międzywojennym przebywał na emigracji w Polsce. Został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer kontraktowy. W latach 1926-1928 był hospitantem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. Pełnił służbę w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[1]. Wiosną 1939 roku pełnił służbę w Dowództwie 29 Dywizji Piechoty w Grodnie na stanowisku dublera dowódcy piechoty dywizyjnej[2].

Po wybuchu II wojny światowej podjął kolaborację z Niemcami. Od lata 1943 roku był jednym z najaktywniejszych działaczy Azerbejdżańskiego Komitetu Narodowego w Berlinie. Jednocześnie od maja do września tego roku dowodził 314 pułkiem piechoty 162 Turkiestańskiej Dywizji Piechoty. 12 grudnia 1944 roku, w stopniu Waffen-Standartenführera der SS, został dowódcą Grupy Bojowej „Azerbejdżan” (niem. Waffen-Gruppe „Aserbeidschan”) należącej do Kaukaskiego Związku Bojowego SS. Po zakończeniu wojny został wydany Sowietom i 11 lipca 1945 roku skazany w Baku na karę śmierci przez rozstrzelanie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stawecki 1997 ↓, s. 86, 117 tu jako „Izrafił Bey Muhamed”.
  2. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 539.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]