Biała wanna
Biała wanna – technologia wykonywania konstrukcji betonowych nieprzenikalnych dla wody przy wykorzystaniu samego żelazobetonu będącego materiałem konstrukcyjnym, bez użycia dodatkowych warstw izolacji przeciwwodnych[1].
Nieprzenikalność uzyskuje się przez użycie odpowiedniego betonu (klasy co najmniej C25/30 i wodoszczelności co najmniej W8), z odpowiednio dobranym kruszywem i dodatkami), zbrojonego tak, aby maksymalna rozwartość rys nie przekraczała 0,2 mm. Elementy muszą być zaprojektowane i wykonane tak, aby zapobiec pękaniu na skutek skurczu schnącego betonu. Przerwy dylatacyjne, przerwy robocze oraz przejścia rur czy przewodów muszą zostać odpowiednio zabezpieczone. Beton musi być wylewany zgodnie z zasadami oraz odpowiednio zagęszczony, a w czasie wiązania należy go pielęgnować z należytą starannością[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Bajorek, Marta Kiernia-Hnat, Wojciech Świerczyński, Biała wanna - technologia szczelnej konstrukcji, „Budownictwo, Technologie, Architektura”, 2 (70)/2015, Kraków: Stowarzyszenie Producentów Cementu, kwiecień 2015, s. 72-74 [dostęp 2023-03-15].
- ↑ Anita Witecka-Wrochna, Ściany fundamentowe w technologii "białej wanny" [online], Poradnik Inżyniera, 6 stycznia 2021 [dostęp 2023-03-15] (pol.).