Biblioteka Narodowa Filipin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Narodowa Filipin
Pambansang Aklatan of Pilipinas
Ilustracja
Budynek Biblioteki Narodowej Filipin.
Państwo

 Filipiny

Miejscowość

Manila

Wielkość zbiorów

1 678 950

Położenie na mapie Filipin
Mapa konturowa Filipin, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa Filipin”
Ziemia14°34′53,6″N 120°58′45,4″E/14,581556 120,979278
Strona internetowa

Biblioteka Narodowa Filipinbiblioteka narodowa Filipin w Manili.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dekretem królewskim z 12 sierpnia 1887 roku powstała Museo-Biblioteca de Philipinas. Jej zbiory zostały jednak zniszczone podczas wojny filipińsko-amerykańskiej. Pozostałości włączono w 1901 roku do biblioteki utworzonej przez Stowarzyszenie Bibliotek Amerykańskich. Kolekcja licząca około 10 000 książek zawierała jednak głównie powieści w języku angielskim i miała służyć stacjonującym w Manili żołnierzom amerykańskim. Ponieważ Stowarzyszenie nie było w stanie utrzymać biblioteki 5 marca 1901 roku przekazano ją rządowi amerykańskiemu. W maju 1904 roku zbiory przeniesiono do hotelu Oriente, a w 1906 roku rząd przeniósł je do Wydziału Oświaty. 3 czerwca 1908 roku uchwalono ustawę na której mocy powstała Filipińska Biblioteka Publiczna, której nazwę rok później zmieniono na Biblioteka Filipińska. Ustawa z 31 stycznia 1918 roku połączyła bibliotekę z Wydziałem Archiwów, Patentów, Praw Autorskich i Znaków Towarowych Biura Wykonawczego oraz Biblioteką Prawniczą Zgromadzenia Filipin. Przy tej okazji zmieniono jej nazwę na Biblioteka i Muzeum Filipin. Zgodnie z ustawą nr 3477 z 7 grudnia 1928 roku rozdzielono obie instytucje tworząc Muzeum Narodowe i Bibliotekę Narodową[1].

Podczas II wojny światowej większość zbiorów biblioteki zostało zniszczonych. Z 733 000 ocalało tylko 36 600 woluminów[2]. Rozporządzenie z 1947 roku zmieniło nazwę biblioteki na Biuro Bibliotek Publicznych. Do nazwy Biblioteka Narodowa wrócono na mocy ustawy z 18 czerwca 1964 roku[1]. Ustawa Republiki z 13 maja 2010 roku nadała jej nazwę Biblioteka Narodowa Filipin[3].

Budynek[edytuj | edytuj kod]

Biblioteka kilkakrotnie zmieniała swoja lokalizację. W latach 1928–1944 roku mieściła się w budynku, który znajduje się w kompleksie Muzeum Narodowego Filipin i jest obecnie siedzibą Muzeum Sztuk Pięknych. 23 marca 1960 roku rozpoczęto budowę nowego gmachu, który został otwarty 19 czerwca 1961 roku. Ma on sześć pięter i w magazynach może pomieścić milion woluminów[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The National Library [online], www.ph.net [dostęp 2020-11-29].
  2. Trends in Philippine Library History - 65th IFLA Council and General Conference - Conference Programme and Proceedings [online], archive.ifla.org [dostęp 2020-11-29].
  3. Jimmyley E. Guzman, National Library of the Philippines: Celebrating 132 years of preserving printed, recorded cultural heritage [online], pia.gov.ph [dostęp 2020-11-29] (ang.).
  4. The National Library of the Philippines, Manila, Republic of the Philippines [online], 12 maja 2020 [dostęp 2020-11-29] (ang.).