Biblioteka Narodowa Mauretanii
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1965 |
Położenie na mapie Mauretanii  | |
 18°05′08,5″N 15°58′30,0″W/18,085694 -15,975000
| |
Biblioteka Narodowa Mauretanii – biblioteka narodowa Mauretanii w Nawakszucie formalnie powstała w 1962 roku. W rzeczywistości działalność rozpoczęła w 1965 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po odzyskaniu niepodległości przez Mauretanię w lipcu 1962 roku uchwalono ustawę o bibliotekach, która tworzyła sieć biblioteczną. W czerwcu 1963 roku została uchwalona ustawa o egzemplarzu obowiązkowym, który miał być przekazywany do Archiwum Narodowego. Organizatorem Biblioteki Narodowej Mauretanii był Adam Heymowski, Polak mieszkający w Szwecji[1], który jako ekspert z ramienia UNESCO przyjechał po raz pierwszy do Mauretanii w 1964 roku. Po konsultacjach z przedstawicielami władz Mauretanii, wizycie w Senegalu, gdzie w Saint-Louis przechowywano zbiory związane z Mauretanią opracował projekt nowej ustawy, która została uchwalona w 1965 roku. Na dyrektora zaproponował Lirvane'owi N'gamowi, który ukończył studia bibliotekarskie w Paryżu[2]. Ponieważ należał on do plemienia Fulbe i nie znał dobrze arabskiego, dyrektorem biblioteki został profesor Mokhtar Ould Hamidoun, a N'gam kustoszem. Po przejściu Hamidouna w 1967 na emeryturę jego stanowisko objął N'gam, a nowym kustoszem biblioteki został Oumar Diouwara. Początkowo biblioteka mieściła się w budynkach administracji, dopiero w 1972 roku została przeniesiona do budynku wybudowanego przez Chińską Republikę Ludową i nadal (2020) się tam mieści. Budynek współdzieli z Muzeum Narodowym[3][4].
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Biblioteka ma prawo do egzemplarza obowiązkowego, czyli 2 kopii wszystkie druków wydanych na terenie Mauretanii (książek, czasopism, broszur, pocztówek, plakatów, map, dzieł muzycznych, fotografii, filmów itp.)[5].
Zgodnie z ustawą z 1965 roku Bibliotece Narodowej zostały przekazane 3751 woluminy prac dotyczących geografii, historii i kultury Mauretanii i z Afryki Zachodniej zgromadzone w Centrum IFAN w Saint-Louis (Senegal). Na początku 1965 roku biblioteka otrzymała od UNESCO zbiór około 400 książek[3]. Pod koniec lat 80. XX wieku biblioteka posiadała około 10 000 woluminów i 4000 rękopisów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ IN M E M O R I A M. Adam Heymowski (9 II 1926 – 8 III 1995), „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego nowej serii”, T. II, 1995, s. 1–2.
- ↑ Adam Heymowski, Organisation de la bibliothèque nationale de Mauritanie, Nouakchott: Mauritanie - (mission) septembre 1964 - février 1965 [online], unesdoc.unesco.org [dostęp 2020-03-01].
- ↑ a b Adam Heymowski, Organisation de la Bibliothèque nationale de Mauritanie à Nouakchott. Deuxième mission, février-juillet 1971, UNESCO, 1972 [dostęp 2021-05-12] (fr.).
- ↑ Musée national [online], www.tourisme-mauritanie.mr [zarchiwizowane z adresu 2020-03-01] (fr.).
- ↑ Bibliotheques nationales Francophonie [online], s. 83–84 [dostęp 2020-03-01].
- ↑ World Encyclopedia of Library and Information Services, American Library Association, 1993, s. 543, ISBN 978-0-8389-0609-5 [dostęp 2020-03-01] (ang.).