Bielawy (powiat grodziski)
52°15′25″N 16°34′55″E/52,256944 16,581944
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2012) |
184[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
62-066[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PGO |
| SIMC |
0583734[4] |
Położenie na mapie gminy Granowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu grodziskiego  | |
| 52°15′25″N 16°34′55″E/52,256944 16,581944[1]
| |
Bielawy – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Granowo[5].
Wieś powstała w XVI wieku jako folwark wchodzący w skład majątku biskupów poznańskich. Razem z pobliskimi Januszewicami wchodziła w skład dóbr jezuitów oraz seminarium duchownego w Poznaniu.
Leon Plater w XIX-wiecznej książce pod tytułem "Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego" (wyd. 1846) wzmiankuje o folwarku Bielawy w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[6]. Folwark Bielawy należał do okręgu bukowskiego i był siedzibą majętności prywatnej, której właścicielem była kapituła poznańska[6]. Według spisu urzędowego z 1837 roku folwark liczył 89 mieszkańców i 5 dymów (domostw)[6].
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bielawy, po jej zniesieniu w gromadzie Granowo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5404
- ↑ Ewidencja ludności i USC. Gmina Granowo. [dostęp 2014-02-22].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 45 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 81, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-02-22].
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-04-09].
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Anders: Grodzisk Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, s. 49-50. ISBN 83-85811-26-5.
