Bill Parnell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bill Parnell
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1928
Vancouver

Data i miejsce śmierci

6 września 2008
Vancouver

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska Imperium Brytyjskiego
złoto Auckland 1950 lekkoatletyka
(bieg na milę)
brąz Auckland 1950 lekkoatletyka
(bieg na 880 j)

Bill Parnell, wł. William Comer Parnell (ur. 14 lutego 1928 w Vancouver, zm. 6 września 2008 tamże[1][2][3]) – kanadyjski lekkoatleta, średniodystansowiec, dwukrotny medalista igrzysk Imperium Brytyjskiego w 1950.

Wystąpił w biegu na 800 metrów i biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie, ale na obu dystansach odpadł w przedbiegach[1].

Zwyciężył w biegu na milę (wyprzedzając Anglika Lena Eyre) oraz zdobył brązowy medal w biegu na 880 jardów (za Johnem Parlettem z Anglii i swym rodakiem Jackiem Hutchinsem), a także zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 440 jardów na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland[4]. W Kanadzie zgotowano mu gorące przyjęcie powitalne w Vancouver[2][5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach był chorążym reprezentacji Kanady[6]. Ponownie wystartował w biegach na 800 metrów i na 1500 metrów, odpadając w półfinałach w obu konkurencjach[1]. Zajął 7. miejsce w biegu na 880 jardów i odpadł w eliminacjach biegu na milę na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1954 w Vancouver[4].

Parnell był mistrzem Kanady w biegu na 880 jardów w 1951, wicemistrzem na tym dystansie w 1948 i 1949 oraz brązowym medalistą w 1952. Był również mistrzem w biegu na 1500 metrów w 1948 oraz w biegu na milę w 1951 i 1954[7][8].

Rekord życiowy Parnella w biegu na 800 metrów wynosił 1:50,8 (ustanowiony 18 czerwca 1949 w Los Angeles), a w biegu na milę 4:09,6 (14 czerwca 1951 w Seattle)[9].

Po zakończeniu kariery pracował jako nauczyciel wychowania fizycznego w Kolumbii Brytyjskiej do przejścia na emeryturę w 1988, a potem kontynuował pracę jako trener. Został wybrany do North Shore Sports Hall of Fame w 1968, British Columbia Sports Hall of Fame w 1969 oraz Canadian Olympic Hall of Fame w 1977[2][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bill Parnell [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-23] (ang.).
  2. a b c Tom Hawthorn, Bill Parnell, miler (1928-2008) [online], tomhawthorn.blogspot.com, 5 grudnia 2008 [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  3. Bill Parnell Vancouver, British Columbia [online], legacy.com [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  4. a b Comer William Parnell [online], thecgf.com [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  5. a b William Parnell [online], Kanadyjski Komitet Olimpijski [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  6. Flagbearers for 1952 Summer Olympics [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-23] (ang.).
  7. CANADIAN CHAMPIONSHIPS MEDALLISTS / MÉDAILLÉS DES CHAMPIONNATS CANADIENS 1900-2012 [online], Athletics Canada [dostęp 2020-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28] (ang. • fr.).
  8. Canadian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-04-15] (ang.).
  9. Bill Parnell [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-04-15] (ang.).