Bill Sidwell
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1920 |
| Gra pojedyncza | |
| Najwyżej w rankingu |
10 (1949) |
| Australian Open |
SF (1948–1950) |
| Roland Garros |
3R (1947) |
| Wimbledon |
4R (1950) |
| US Open |
3R (1947, 1948) |
| Gra podwójna | |
| Australian Open |
F (1949) |
| Roland Garros |
F (1947) |
| Wimbledon |
F (1947, 1950) |
| US Open |
W (1949) |
Bill Sidwell, właśc. Oswald William Thomas Sidwell (ur. 16 kwietnia 1920 w Goulburn, zm. 19 sierpnia 2021 w Caringbah[1]) – australijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharu Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Sidwell w swojej karierze w latach 1948–1950 dochodził do półfinału Australian Championships w grze pojedynczej[2]. W 1940 i 1947 był także w ćwierćfinale tego turnieju. W 1947 osiągnął finały trzech imprez w grze podwójnej, French Championships, Wimbledonu i U.S. National Championships. W 1949 przegrał finał debla Australian Championships i zdobył swój jedyny tytuł w tej konkurencji triumfując z Johnem Bromwichem podczas U.S. National Championships. Do ostatniego deblowego finału awansował w 1950 na Wimbledonie. W 1948 Sidwell został finalistą gry mieszanej Australian Championships.
W latach 1948–1949 reprezentował Australię w Pucharze Davisa notując bilans dwunastu zwycięstw i sześciu porażek. Edycje te zakończyły się przegranymi Australii w finałach ze Stanami Zjednoczonymi.
W 1949 klasyfikowany jako 10. tenisista na świecie przez United States National Lawn Tennis Association, czyli Amerykański Związek Tenisowy[3].
Finały w turniejach wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1–5)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1947 | French Championships, Paryż | Ceglana |  Tom Brown
|
 Eustace Fannin Eric Sturgess
|
4:6, 6:4, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 1947 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Tony Mottram
|
Bob Falkenburg Jack Kramer
|
6:8, 3:6, 3:6 |
| Finalista | 3. | 1947 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Bill Talbert
|
Jack Kramer Ted Schroeder
|
4:6, 5:7, 3:6 |
| Finalista | 4. | 1949 | Australian Championships, Adelaide | Trawiasta |  Geoff Brown
|
John Bromwich Adrian Quist
|
8:6, 5:7, 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1949 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Bromwich
|
Frank Sedgman George Worthington
|
6:4, 6:0, 6:1 |
| Finalista | 5. | 1950 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Geoff Brown
|
John Bromwich Adrian Quist
|
5:7, 6:3, 3:6, 6:3, 2:6 |
Gra mieszana (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1948 | Australian Championships, Melbourne | Trawiasta | Thelma Coyne Long
|
Nancye Wynne Bolton Colin Long
|
5:7, 6:4, 6:8 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ SIDWELL, Oswald William Thomas
- ↑ Tennis Archives, Oswald William (Bill) Sidwell [online], tennisarchives.com [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- ↑ Bill Sidwell [online], tennishistory.com.au [dostęp 2018-06-19] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-06-19] (ang.).