Bitwa o szyny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pociąg wykolejony przez polskie podziemie w czasie II wojny światowej

Bitwa o szyny – określenie działalności dywersyjno-sabotażowej ruchów oporu w czasie II wojny światowej, skierowanej przeciwko niemieckiemu transportowi kolejowemu[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ruch oporu w okupowanej Europie prowadził takie działania w Polsce, Francji, ZSRR i w Jugosławii, zwłaszcza na strategicznych magistralach łączących fronty z zapleczem logistycznym. Bitwa o szyny toczyła się na zapleczu frontu wschodniego na terenie Polski i Białorusi, a jej natężenie we Francji nastąpiło w 1944 roku, w okresie inwazji w Normandii[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Komorowski (2009). Boje polskie 1939-1945: przewodnik encyklopedyczny. Bellona. s. 40. ISBN 978-83-11-10357-3.
  2. Praca zbiorowa 1975 ↓, s. 76.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]