Bloczek gipsowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Palety z bloczkami gipsowymi na placu budowy
Budowa ściany działowej z bloczków gipsowych

Bloczek gipsowymateriał budowlany wykonany z gipsu, produkowany zgodnie z normą PN-EN 12859:2011, przeznaczony do wznoszenia ścian działowych wewnętrzlokalowych i międzylokalowych.
Standardowe wymiary: 80 mm×666 mm×500 mm lub 100 mm×666 mm×500 mm. Dostępne 2 wersje: standardowa i impregnowana (wodoodporna). Stosowany głównie w budownictwie mieszkaniowym. W skład pełnego systemu zwykle wchodzą również taśmy akustyczne, specjalny klej gipsowy oraz akcesoria i narzędzia montażowe.
Koszt wykonania ściany działowej w tej technologii jest finalnie o ok. 20-35% niższy w porównaniu z innymi metodami tradycyjnymi. Mimo wymaganego zachowania wysokiego reżimu technologicznego, przegrodę wznieść można w czasie o połowę krótszym. Wynika to między innymi z faktu, że nie trzeba tynkować wznoszonej ściany, a sam materiał jest łatwy w obróbce. Projektowanie przegród odbywa się według zharmonizowanej normy europejskiej PN-EN 15318. Opisuje ona między innymi specyficzne wymagania konstrukcyjne oraz wymagania dotyczące odporności ogniowej i ochrony przed hałasem.

Podstawowe zalety stosowania tej technologii:

  • naturalna regulacja wilgotności powietrza w pomieszczeniach przez gips
  • brak konieczności tynkowania
  • szybki montaż
  • mała grubość ściany przy zachowanych parametrach akustycznych i mechanicznych
  • łatwe i solidne mocowanie kotew mechanicznych i chemicznych (np. w celu zawieszenia mebli kuchennych)

Wady:

  • wymagany wysoki reżim technologiczny montażu

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karol Akerman: Gips i anhydryt (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1964)
  • Józef Pietroń: Gips - praktyczne wskazówki dla użytkowników (Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, Warszawa 1990)
  • Rigiroc - System ścian z bloczków gipsowych - Rigips (Warszawa 2011)